(...) Próbę oddania istoty Mszy św. owocnie podjęło Magisterium Kościoła na Soborze Trydenckim, jednym z najbogatszych w historii
Kościoła w ilość i precyzję orzeczeń dogmatycznych i doktrynalnych.
Głównie na sesji XXII, 17 września 1562 r. wyłożono naukę, z
której wynika, że:
1. W Mszy dokonuje się prawdziwa i właściwa ofiara
(sacrificium verum et proprium) - bezkrwawa ofiara Ciała i Krwi Jezusa
Chrystusa.
2. Ofiara eucharystyczna i Ofiara Krzyża są tożsame ze
względu na dary ofiarne i właściwego kapłana-ofiarnika, Chrystusa, zaś różne ze
względu na rodzaj i sposób ofiarowania.
3. Ofiara Mszy jest przedstawieniem (representatio),
pamiątką (memoria) i zastosowaniem (aplicatio) ofiary krzyżowej
Chrystusa. Nie jest to zwykłe wspomnienie, lecz sacrificium verum et proprium
[DS 1739-1743].
Wyjaśnieniem Mszy zajmowała się również teologia potrydencka
i nowożytni teologowie. Oto kilka krótkich definicji:
Ks. M. Sieniatycki: „Msza św. jest to
bezkrwawa ofiara Nowego Testamentu, w której ofiaruje się Bogu Ciało i Krew
Jezusa Chrystusa pod postaciami chleba i wina”.
P. kard. Gasparri: „Msza św. jest
prawdziwą i właściwą ofiarą Nowego Zakonu, bo Jezus Chrystus zastąpiony przez
kapłanów, ofiaruje w niej Bogu Ojcu w sposób bezkrwawy swoje Ciało i Krew pod
postaciami chleba i wina”.
Ks. Fr. Pouget: „Msza św. jest to ofiara
Ciała i Krwi Jezusa Chrystusa, którą tenże Jezus Chrystus i Kościół ofiaruje
(Jego) Bogu przez posługę kapłanów pod postaciami chleba i wina na dalsze jakoby
przedłużenie i wyobrażenie Ofiary Krzyżowej”.
Ks. W. Granat: „Msza św. jest niekrwawą
ofiarą Ciała i Krwi Chrystusa, który się ofiaruje pod postaciami chleba i wina
przez kapłanów w imieniu Kościoła i wraz z Kościołem na przedłużenie i
wyobrażenie Ofiary Krzyżowej.” [W. Granat, Dogmatyka katolicka, t. VII, cz.
1, s. 399, Lublin 1961]
(...)
http://sanctus.pl/index.php?grupa=116&podgrupa=137&doc=84
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz