Zesłanie Ducha Świętego

Zesłanie Ducha Świętego, Pięćdziesiątnica, potocznie Zielone Święta lub Zielone Świątki.

W dniu Pięćdziesiątnicy około godziny 9 przed południem Duch Święty zstąpił pod postacią wichru i ognia na uczniów zgromadzonych wieczerniku. Msza świąteczna odprawiana dziś jest uroczystym obchodem rocznicy tego wydarzenia (ant. na wejście, lekcja, ant. na komunię) i świadomi swojej słabości prosimy Ducha Świętego, aby umocnił to, czego dokonał w nas przez sakramenty Chrztu i bierzmowania i nieustannie obdarzał nas swoimi natchnieniami (ant. na ofiarowanie, kolekta, sekreta, pokomunia).

Zwierzę rozumne - Spotkania z Akwinatą nr 17

#człowiek #filozofia #arystoteles

Kim jest człowiek? Jak różni filozofowie próbują na to pytanie odpowiedzieć? Jak odpowiada Arystoteles? Czy jego odpowiedź jest kompletna? ks. Piotr Dzierżak FSSPX

Incorrupt Sister Wilhelmina, osb ~ Foundress of the Benedictines of Mary, Queen of Apostles

#SisterWilhelmina #Incorruptible #BenedictinesofMaryQueenofApostles #Missouri #Catholic #Benectines #TraditionalLatinMass #LatinMass #CatholicChurch From the Benedictines of Mary, Queen of Apostles : - Our beloved foundress, Sr Wilhelmina (Lancaster) of the Most Holy Rosary, born in St. Louis Missouri, died May 29, 2019 at 95 years of age. - With the preparation of our St. Joseph altar uderway, and after much prayer, we decided the rightful place of our holy foundress was in the Church. This practice is very common in religious communities, even before their cause has been introduced. - Sister had been buried in the ground in a simple wooden coffin, without any embalming or vault, with a puddle of water at the bottom of the grave. - On April 28, the Feast of St Louis Marie DeMontfort the Sisters exhumed her. The top had caved in at the time of burial, so dirt had gotten in and lay over her remains - Not only was her body in a remarkable preserved condition, her crown and bouquet of flowers were dried in place, the profession candle with the ribbon, her crucifix, and rosary were all intact. Even more remarkable was the complete preservation of her holy habit, made from natural fibers, for which she fought so vigorously throughout her religious life. The synthetic veil was perfectly intact, while the lining of the coffin, made of very similar material, was completely deteriorated and gone. - The careful process of cleaning and removing the dirt and mold began, and the body began to lose volume since the initial exhumation with exposure to air. Thus some shrinking and darkening took place. All facial features were visible, but as falling dirt had caused damage, especially to the right eye, a Sister carefully crafted a wax mask to cover the face. - Sister is laid out here until the completion of the St. Joseph altar, now under construction, and due to be installed in our Church behind the high altar on May 29th, the anniversary of her death. Encased in glass, and behind a removable frontal, she can welcome her growing number of devotees. - Once the popular cultus is well established, her cause for sainthood may be introduced within the Diocese, so that Sister's holiness may eventually be recognized by Holy Mother Church.

A miracle for faithfulness to Tradition - The INCORRUPT body of African-American Nun Sister Wilhelmina

The deceased body of Sr. Wilhelmina of the Most Holy Rosary, foundress of the Benedictine Sisters of Mary, Queen of the Apostles in Gower Missouri, was exhumed and discovered to be incorrupt despite being buried in a wood coffin without embalming. - We provide sources:

https://www.catholicnewsagency.com/news/254413/who-was-sister-wilhelmina-lancaster-the-african-american-whose-body-is-potentially-incorrupt

https://www.catholicnewsagency.com/news/254384/a-miracle-in-missouri-body-of-benedictine-sisters-foundress-thought-to-be-incorrupt

https://benedictinesofmary.org/

Przegląd tradycjonalistyczny #28 - Kamil Klimczak, Piotr Błaszkowski

Victoria Gillick | Catholic parents vs state contraception for teens | Who is the parent? | oo9

Much like the clown in Stephen King's 'It', contraception has done an amazing job of pretending its your friend while devouring the best human society has to offer and covering it in a veil of fear. It separates you from family, from communities, from the children you'll never have. Isolating the options you perceive available to those that rely heavily on increasingly large government. 'We're pro family' they'll tell you. 'This government (insert government of choice) provides free childcare'. So mum and dad can get back out there to earn more taxes for the nanny state to provide that parental arm. Much like a 'free press' there was a time when the family acted has a natural bulwark against an over reaching state. God's plan for society provides many checks and balances. Our fallen human nature needs them. In marriage, family, in society, in national institutions. Institutional/organised religion often get s a bad rep, not warm, fuzzy and free enough. My usual response is to ask the question would I rather an unorganised Armed forces to better repel invasion? No, I wouldn't. To advance the case we present this episode. Skills and systems seem to travel and survive better when part of an institution but so too does wisdom. The secular conservative argument is beginning to catch the coattails of contraception's terrible effects. UK 'feminists' have even been crunching the data. The Catholic church though saw much (possibly all) of this coming from the beginning. Pope Paul VI's document Humanae Vitae was the real life mystic Meg of the 60s. The wisdom then has proved painfully accurate now. Compare it even to the Lambeth conference in the 1930s where the Church of England opened the door to contraception 'just for married couples'.

We put it to you dear viewer. Contraception is not in God's plan Wisdom is a thing. How it survives and grows and is received is a thing. A thing worth fighting for. We may as individuals say we did not start the fire but we have a Christian duty, still, to fight it.

PART 1: What Is The Traditional Latin Mass? Holy Cross Church Kenya

#catholic #mass #tradition

In this Part 1 of a three-part series, we get to understand the Traditional Latin Mass (TLM) with Fr. Peter (Priest-in-Charge) at Holy Cross Church Kenya together with Magero, an altar server and parishioner at the TLM.

Przegląd tradycjonalistyczny #27 - Kamil Klimczak, Piotr Błaszkowski

Wartościowe publikacje: o Kościele i nie tylko - Piotr Błaszkowski

Możliwość zakupu książek: https://www.olx.pl/oferty/uzytkownik/P2Kgn/

Z kalendarza liturgicznego: Niedziela po Wniebowstąpieniu Pańskim

Od chwili Wniebowstąpienia Chrystusa cechą charakterystyczną życia Kościoła jest tęsknota za Jego powrotem. Nie jest to jednak bierne oczekiwanie. Kościół, prowadzony przez Ducha Świętego, składa świadectwo o swoim Założycielu, zwłaszcza przez praktykę miłości. Modlimy się dzisiaj o wierność w służbie Bożej (kolekta) i wzmocnienie naszych dusz łaską niebieską (sekreta).

Czy myśl Arystotelesa jest nieaktualna? Spotkania z Akwinatą nr 16

#akwinata #filozofia #arystoteles

Czy klasyczna filozofia nie została unieważniona przez rozwój nauk szczegółowych? Czy myśl Arystotelesa nie jest tak bardzo uwikłana w starożytne nauki przyrodnicze, że nie da się jej od nich oddzielić? ks. Piotr Dzierżak FSSPX

Ritual de la consagración de la iglesia de nuestra señora de Los Ángeles

Ritual de la consagración de la iglesia de nuestra señora de Los Ángeles - FSSPX en México - Sitio Oficial

Z kalendarza liturgicznego: Wniebowstąpienie Pańskie

Wniebowstąpienie jest ukoronowaniem Zmartwychwstania. Pascha — przejście Pańskie osiąga w tej tajemnicy swój kres. Człowieczeństwo Zbawiciela otrzymuje najwyższą chwałę w nagrodę za doskonałe posłuszeństwo wobec Ojca. Wejście Chrystusa do nieba to wejście Arcykapłana Nowego Testamentu do świętego świętych «aby wstawiać się za nami». Wniebowstąpienie jest również triumfem ludzkości. Chrystus umieścił bowiem po prawicy Ojca ułomną ludzką naturę. «Gdyśmy byli umarłymi przez grzechy... (Bóg) wzbudził (nas) z martwych, dozwolił zasiadać na niebiosach w Chrystusie Jezusie» (Ef. 2, 5-6). Tajemnica Wniebowstąpienia dopełni się ostatecznie wówczas, gdy wejdą do nieba również członki Jego Mistycznego Ciała. Całe życie Kościoła jest przygotowaniem na dzień, w którym Chrystus wróci, aby wprowadzić odkupionych do chwały Ojca. Teksty Mszy św. wysławiają Wniebowstąpienie jako triumfalny pochód Zbawiciela.

Modlitwy są wyrazem chrześcijańskiej nadziei.

Czy Bóg wpływa na świat?

Przegląd tradycjonalistyczny #26 - Sekty Tradycji (Kamil Klimczak - odcinek specjalny)

Przegląd tradycjonalistyczny #25 - Kamil Klimczak, Piotr Błaszkowski

THE SSPX IN KENYA | Schism, Sedevacantism etc. | Hearing From An SSPX Priest

Is the SSPX in schism? Fr. Peter, Priest-in-charge at Holy Cross Catholic Church Kenya, together with Magero answer these and more objections to the SSPX and the Latin Mass in general.

Ad Jesum Per Mariam! Hello! I’m Esther, a Kenyan 🇰🇪 and cradle Catholic. I began the journey of rediscovering the truth of the beautiful Catholic Church in 2015 and I have never looked back! The journey to understanding my faith has been influenced by many outstanding Catholic Apologists, Catholic converts, biblical proof of the Catholic Faith, Eucharistic miracles, Early Church Father writings, the Holy Rosary and so much more. My channel uses the most simplistic language and illustrations to help us keep growing in our faith. I also talk about godly relationships and friendships, courting, the beauty of femininity (NOT feminism), lifestyle and so much more! Please subscribe and enjoy! Email: catholicwesther@gmail.com

Bishop Athanasius Schneider Discusses The Marxist Infiltration of Our Culture and the Church

Bishop Athanasius Schneider is interviewed by Steve Bannon on May 4, 2023. Bishop Schneider discusses his personal experience of growing-up under a Marxist regime of "human friendly Communism" and the similarities he now sees in our current culture and the Church.

Bishop Athanasius Schneider: We need to create a religious international that will oppose global atheism. Complicit Clergy channel. The video has been removed: https://www.youtube.com/watch?v=PaxVnlJ1ko4

Z kalendarza liturgicznego: V Niedziela po Wielkanocy

Zmartwychwstanie i Wniebowstąpienie to dwa etapy jednego misterium. Przy końcu Okresu Wielkanocnego słyszymy z ust Zbawiciela streszczenie całego Jego życia. «Wyszedłem od Ojca i przyszedłem na świat, znowu opuszczam świat i idę do Ojca» (Alleluja, ewangelia). Podobnie jak Chrystus, zostaliśmy wybawieni od śmierci (antyfona na wejście, antyfona na ofiarowanie) dążymy do Ojca (sekreta). Życie ziemskie to czas próby, w którym mamy czynami udowadniać naszą miłość ku Ojcu niebieskiemu (lekcja). Modlitwa zanoszona w imię Jezusa zapewni nam pomoc łaski Bożej.

Z kalendarza liturgicznego: 13 maja - (w Warszawie) NMP Łaskawej

"UKRYTY SKARB KOŚCIOŁA" | Ostatni ratunek w czasach zamętu.

The Incredible Incorrupt Body Of Saint Bernadette #shorts

Z kalendarza liturgicznego: 11 maja - śś. Filipa i Jakuba Apostołów

Św. Filip pochodził z Betsajdy Galilejskiej, podobnie jak Piotr i Andrzej. Ewangelia św. Jana zawiera opis powołania go przez Pana Jezusa, rozmowę ze Zbawicielem przed rozmnożeniem chleba, jego interwencję na rzecz pogan i rozmowę w Wieczerniku. Według tradycji św. Filip głosił Ewangelię w Azji Mniejszej i poniósł śmierć męczeńską we Frygii.

Św. Jakub, zwany Młodszym, był kuzynem Chrystusa Pana. Po zesłaniu Ducha Świętego został biskupem Jerozolimy i cieszył się wielkim autorytetem w pierwszych latach Kościoła. Napisał jeden list należący do ksiąg objawionych Nowego Testamentu. Około roku 62 został przez Żydów strącony z krużganku świątyni i dobity uderzeniem maczugi. Relikwie obu Apostołów spoczywają w kościele Dwunastu Apostołów.

Jak Arystoteles odnalazł Boga - Spotkania z Akwinatą nr 15

#arystoteles #filozofia

Jak wielki starożytny myśliciel doszedł do pojęcia Pierwszego Poruszyciela? Czy nazywał Go Bogiem? Jak go sobie wyobrażał? ks. Piotr Dzierżak FSSPX

Przegląd tradycjonalistyczny #24

Chińska pieśń do Matki Boskiej - 中國歌曲獻給天主之母 - Chinese song to the Mother of God

幾年前，我們從耶路撒冷的一位中國神父那裡學到了這首歌。他第一次唱給我們聽時，他的嗓子都碎了，淚流滿面。他當時告訴我們，“世界不知道我們基督徒在中國遭受了多少苦難。”受到這次聚會的啟發，我們錄製並發行了這首優美的聖母頌，目的是一方面為因信仰而受到迫害的華人兄弟祈禱，另一方面也為數以百萬計的尚未接受聖母信仰的人祈禱。福音之光。

We learned this song a few years ago from a Chinese priest in Jerusalem. The first time he sang it to us, his voice broke and he burst into tears. He told us then, "The world has no idea how much we Christians are suffering in China." Inspired by this meeting, we recorded and published this beautiful Marian song with the intention of praying, on the one hand, for our Chinese brothers persecuted for their faith, and on the other hand, for so many millions of them who have not yet received the light of the Gospel.

Kilka lat temu nauczyliśmy się tej pieśni od chińskiego księdza w Jerozolimie. Gdy śpiewał ją nam po raz pierwszy, nagle głos mu się załamał i zalał się łzami. Powiedział nam wtedy: "Świat nie ma pojęcia, jak bardzo my, chrześcijanie, cierpimy w Chinach". Zainspirowani tym spotkaniem nagraliśmy i opublikowaliśmy tę piękną pieśń maryjną z intencją modlitwy, z jednej strony za naszych chińskich braci prześladowanych z powodu swojej wiary, a z drugiej strony za tak wiele milionów z nich, którzy jeszcze nie otrzymali światła Ewangelii.

Św. Tomasz z Akwinu - 5 DOWODÓW NA ISTNIENIE BOGA

#ryngraf #tomizm

Jesus and the Jewish Roots of the Eucharist by Brant Pitre (Summary+Review) with @TheJewishCatholic

#eucharist #realpresence #catholicbookreview In this video Daniel and I discuss the book "Jesus and the Jewish Roots of the Eucharist: Unlocking the Secrets of the Last Supper" by Dr. Brant Pitre (@CatholicProductions)

Post Consecration party on the lawn - in St. Mary's, KS.

A Universal Woman @auniversalwoman Moments in a single Catholic Woman's life. Listen to the bells after the consecration

The Immaculata side altar - with Pope Saint Pius X relics

7 Sorrows of Mary A Benefit of Traveling with Priests is you get the Holy Sacrifice each day!

Droga do piekła - road to hell

www.gloria.tv

Przegląd tradycjonalistyczny #23 - Kamil Klimczak, Piotr Błaszkowski

29 Piesza Międzynarodowa Pielgrzymka Tradycju Katolickiej na Jasną Górą - AD 2023

II Vesperis de BMV Regina Poloniae

Officium Online https://www.facebook.com/events/932459951333935/?ref=newsfeed

https://drive.google.com/file/d/1U4RJ_C4GjYyXAc9ZBumR8ww-iidT515E/view?fbclid=IwAR0Hssm3I3dlFGnuLB9YMwrp9B1jWNuSM9sB3ra6EmR7_FjQgi9fvwsm8vs

Immaculata Church Consecration, Saint Mary's Kansas

https://www.anewimmaculata.org/dedication?fbclid=IwAR3ztiCOXVTA5KyznTdyTsDmV_7c-ikR3LN0pUa-H7w1oiPNEtobqoY7LOg

May 1st 2023 - Building The Immaculata

LIVESTREAM THE CHURCH'S CONSECRATION DEREMONY, WEDNESDAY, MAY 3 https://www.anewimmaculata.org/dedication

Stay Connected on Social Media: Twitter: https://twitter.com/the_immaculata Facebook: https://www.facebook.com/ImmaculataChurch/ LinkedIn: https://www.linkedin.com/company/the-immaculata/ Instagram: https://www.instagram.com/anewimmaculata/ Email List: https://mailchi.mp/9491baed126e/immaculata Website: https://www.anewimmaculata.org/ Watch construction live! https://www.anewimmaculata.org/watch https://www.anewimmaculata.org/donate?utm_source=youtube

Paweł Grabczyński - "Wesoły nam dzień dziś nastał" nr 51

#Paweł_Grabczyński_w_Lądzie

Paweł Grabczyński - Przygrywka "Wesoły nam dzień dziś nastał" pochodząca ze zbioru "Przygrywki do pieśni kościelnych na cały rok"

ks. Dawid Pagliarani FSSPX - List do Przyjaciół i Dobroczyńców nr 92, 28 kwietnia 2023

Drodzy Wierni, Przyjaciele i Dobroczyńcy! „Jedynie czystość serca umożliwi nam zachowanie czystości wiary.”

W czasach, w których przyszło nam żyć, Bóg wezwał Bractwo Kapłańskie św. Piusa X do udziału w bardzo szczególnej walce o wiarę. Musimy naszą wiarę zachowywać, publicznie wyznawać, kochać oraz przekazywać. Jest więc ważne, abyśmy rozumieli zasadnicze powody tej walki, jej wymogi oraz cele.

Wiara – nienaruszalny fundament W naszym życiu doczesnym wiara stanowi antycypację oglądania Boga, którym będziemy się cieszyć w wieczności i któremu ustąpi ona miejsca. Wiara jest pewnym, nadprzyrodzonym poznaniem Boga oraz wszystkiego, co jest z Nim związane. Stanowi integralną całość, którą otrzymujemy dzięki dobroci Boga, przekazującego nam własną wiedzę o sobie. Wynika z tego, że wiara jest par excellence wyrazem prawdy: nadprzyrodzonej prawdy przekazanej duszom, bez najmniejszej możliwości błędu.

Wiara jest czymś całkowicie różnym od osobistej opinii czy też wyobrażenia kogoś, kto przedkładałby swoją wersję „prawdy” nad inną, opierając decyzję na własnym osądzie czy osobistym doświadczeniu. Taka „prawda” odpowiada raczej „wierze” umysłu liberalnego, pozbawionej wszelkich elementów nadprzyrodzonych i zredukowanej do poziomu dopuszczającej możliwość dyskusji opinii osobistej. Wiara jest jednak poznaniem należącym do innego porządku, zasadniczo nadprzyrodzonego, w którym posiadamy niezawodną gwarancję wolności od błędu, ponieważ nawet najmniejszy błąd byłby nie do pogodzenia z boską prawdą. „Prawda”, która zawierałaby choćby najmniejszy cień błędu, przestawałaby być po prostu boska – i przestawałaby być prawdą. Przykładowo Chrystus będący prawdziwym Bogiem i prawdziwym człowiekiem, Królem oraz Prorokiem, ale nie Odkupicielem, nie byłby prawdziwym Chrystusem naszej wiary. Nie byłby też Chrystusem „umniejszonym” – który nie mógłby istnieć – ale po prostu kimś innym. Jeden błąd w nieodwracalny sposób niszczy cały gmach wiary i doktryny, podobnie jak kilka kropel trucizny wystarcza, żeby nawet znaczna ilość wody stała się niezdatna do picia.

Walka o wiarę w Kościele katolickim oraz w Bractwie Powyższa przesłanka jest niezbędna do zrozumienia, dlaczego w całej historii Kościoła jego główną troską zawsze była obrona wiary, nawet jeśli oznaczało to spory, potępienia oraz znoszenie prześladowań z powodu obrony dogmatów katolickich. Nawet najmniejsze ustępstwo w tej sferze stanowiłby zdradę naszego Pana Jezusa Chrystusa i Jego misji, a także zdradę dusz.

Człowiek został stworzony po to, żeby poznał Boga, a konkretnie – żeby poznał Go poprzez naszego Pana Jezusa Chrystusa: „Boga nikt nigdy nie widział; jednorodzony Syn, który jest na łonie Ojca, on opowiedział” (Jan 1, 18). Bez tego poznania Boga, które daje jedynie wiara, nie można się Mu podobać ani do Niego podążać. Nie można Go znać, a więc i kontemplować, a także nie można odnaleźć w Nim swego szczęścia kochając Go oraz Mu służąc, ponieważ nie można oddać swojego serca ani podporządkować swojej woli komuś, kogo się nie zna. Zachowanie wiary jest dosłownie kwestią życia i śmierci. Życie duchowe na ziemi jest niemożliwe bez przylgnięcia całym intelektem do pełni boskiej prawdy. To właśnie przylgnięcie do Zbawiciela, prawdy wcielonej, poznawanej poprzez wiarę, stanowi warunek oraz pierwszą przyczynę życia chrześcijańskiego, będącego początkiem życia wiecznego.

Nigdy nie wolno nam zapominać, że kiedy Bractwo św. Piusa X jako całość, czy też każdy z nas w swoim codziennym życiu, jest wezwany do wyznania wiary i jej publicznej obrony, to nie chodzi o przedstawianie osobistej opinii czy też interpretacji, którą uznaje się za właściwą. Wyznanie wiary jest po prostu absolutnie konieczne, aby dusze mogły poznać Chrystusa Pana takiego, jakim On jest – i dzięki temu budować całą swoją egzystencję, w czasie i w wieczności, wokół tej wiedzy i zgodnie z nią. Niestety, to chrześcijańskie życie stało się obecnie czymś bardzo rzadkim, ponieważ sama wiara, będąca jego koniecznym warunkiem, zanika.

Co więc musimy czynić, aby to życie, właściwe „sprawiedliwym, którzy żyją wiarą”, wydało w nas wszystkie swoje owoce? Co zrobić, abyśmy nie ograniczali się do czysto formalnego przylgnięcia do wiary, ale też znaleźli szczęście z posiadania prawdy? Musimy pozwolić, aby wiara wywołała w nas właściwy skutek, a mianowicie oczyszczenie naszego serca. W ten sposób zniknie wszystko, co przeszkadza w doskonałym przylgnięciu naszej duszy do Chrystusa, który jest zarówno prawdą poszukiwaną przez nasz intelekt, jak i najwyższym dobrem poszukiwanym przez nasze serce.

Prawdziwa wiara oczyszcza serce Wiara, która nie jest powierzchowna ani martwa, dokonuje głębokiego przeobrażenia duszy – przede wszystkim ją oczyszcza. Jest to logiczne i łatwe do zrozumienia, ponieważ człowiek żyjący wiarą dostosowuje swoje życie do najwznioślejszego ideału. Konsekwentnie odwraca się od wszystkiego, co niższe, co mogłoby stanowić przeszkodę w jego przeobrażeniu. Innymi słowy, prawdziwa i autentyczna wiara, połączona z miłością, pociąga duszę ku górze, a tym samym odciąga ją od wszystkiego, co doczesne czy światowe. Odciąga ją od wszelkiej nieczystości.

Możemy tu przytoczyć przykład, którym szczególnie chętnie posługiwał się św. Tomasz z Akwinu: metal staje się nieczysty, kiedy zostaje stopiony z metalem mniej szlachetnym. Srebro nie staje się nieczyste poprzez stopienie go ze złotem, gdyż jego wartość wówczas rośnie; staje się jednak nieczyste, gdy połączy się je z ołowiem. W analogiczny sposób dusza, która posiada godność większą niż wszystkie stworzenia doczesne i materialne, staje się nieczysta, gdy podporządkowuje się im poprzez nieuporządkowaną miłość lub przywiązanie. Oczyszcza się jednak poprzez ruch w przeciwnym kierunku, podążając ku temu, co ponad nią, to jest ku Bogu. Jest oczywiste, że ten ruch zależy od wiary, która jako jedyna go umożliwia. Aby zbliżyć się do Boga, musimy Go poznać, a żeby Go poznać – musimy w Niego wierzyć. Właśnie z tego powodu pierwszą zasadą oczyszczenia serca jest wiara, a jeśli osiąga ona swoją doskonałość w autentycznej miłości, powoduje doskonałe jego oczyszczenie.

Tak więc wiara przede wszystkim wyklucza nieczystość, która jest z nią bezpośrednio sprzeczna: nieczystość błędu w intelekcie. Jeśli jednak pozwoli się jej działać i przeobrazić dogłębnie duszę, niszczy ona ostatecznie wszelką moralną nieczystość oraz usuwa wszystkie przeszkody dla doskonałego zjednoczenia duszy z naszym Panem Jezusem Chrystusem. Oznacza to, że po oczyszczeniu intelektu oczyszcza również serce i czyni je wolnym. Taki jest właśnie sens słów „sprawiedliwy z wiary żyje” (Rz 1, 17).

Czysta dusza promieniuje wiarą i daje jej świadectwo Zbawiciel wyraził tę fundamentalną prawdę, mówiąc: „Jeśliby oko twoje było szczere, wszystko ciało twoje światłe będzie” (Mt 6, 22). Innymi słowy, pierwszym wyznaniem wiary, jakiego oczekuje On od każdej duszy, jest życie „światłe”, stanowiące widzialne odzwierciedlenie tego, co oko intelektu kontempluje poprzez wiarę. To właśnie czyni życie duszy tak cennym i to czyni ją dogłębnie apostolską, zdolną do pociągnięcia za sobą innych. Tego światła nie da się bowiem ukryć – i im głębiej świat tonie w mrokach grzechu, tym jaśniej ono świeci.

Kiedy dusza żyje ściśle zjednoczona z naszym Panem Jezusem Chrystusem, kiedy kieruje się wyłącznie pragnieniem podobania się Mu i upodobniania się do Niego, naśladując Jego cnoty i czyniąc wszystko z miłości do Niego, jej życie jaśnieje tak silnie, że prawdziwie stanowi światłość świata. Właśnie dlatego od niepamiętnych czasów, zwłaszcza jednak obecnie, świat nie może pozostać obojętny na świadectwo czystości: albo jest nim zbudowany, albo też stanowi ono dla niego wyrzut sumienia. Świadectwo to, podobnie jak wszystkie wyrazy prawdy, jest źródłem podziału.

Bez czystości serca wiara jest zagrożona Nigdy nie wolno nam zapomnieć o tym ścisłym związku pomiędzy wiarą a czystością. Nie możemy prawdziwie poznać Boga, jeśli nie zostaniemy oczyszczeni przez to poznanie, a jednocześnie bez czystości serca nie możemy twierdzić, że Go znamy. W istocie mamy do czynienia z dwojakim rodzajem czystości, czy też raczej czystość odgrywa dwojaką rolę w życiu duchowym oraz w życiu wiary. Z jednej strony czystość serca jest owocem wiary, z drugiej – usposabia duszę do poznania i oglądania Boga. Moglibyśmy nawet powiedzieć, że czystość jest równocześnie skutkiem i przyczyną. Przypomina ona niejako księżyc, który potrafi zarówno pochłaniać światło, jak i emanować nim, odbijając go od swojej powierzchni.

Wynika z tego, że najlepszą gwarancją zachowania wiary jest nieustanny wysiłek w pielęgnowaniu czystości oraz umiłowanie tej cnoty. Wszystkie inne wysiłki byłyby daremne, gdyby nie zostały zwieńczone tym rezultatem.

Zazwyczaj diabeł (subtelny psycholog i świetny znawca duszy ludzkiej, z jej słabościami i skłonnościami) nie próbuje kusić dobrego chrześcijanina bezpośrednio do apostazji. Byłoby to po prostu groteskowe. Zamiast tego urabia go powoli, sprawiając, że przesiąka on duchem tego świata, i osłabia go przez kolejne kompromisy, popychając do prowadzenia życia coraz dalszego od wymogów wiary; życia, które w ten czy inny sposób uniemożliwia oczyszczenia serca. W sposób ten wiara pozostaje jałowa, słaba i ogołocona – nie z treści dogmatycznej, ale ze swej siły – i pozbawiona zdolności do przeobrażenia duszy oraz rodzenia i podtrzymywania w niej życia.

Jest to dramat wielu katolików, którzy stracili wiarę – nie uświadamiając sobie tego i bynajmniej tego nie pragnąc, bez aktu formalnej apostazji – jedynie dlatego, że pozwolili ponieść się prądowi świata. Czego im brakowało? Posiadali wiarę, prawdopodobnie przystępowali do sakramentów i być może nawet mieli dobre nawyki… a jednak ich serca nie były oczyszczone ani wystarczająco chronione. Jest to dramat, który – musimy z pokorą to przyznać – pewnego dnia może stać się również naszym udziałem.

Jest to również dramat, który w wymiarze wspólnotowym był przyczyną kilku kryzysów w historii Kościoła, zakończonych schizmą i herezją. Całe narody były gotowe porzucić wiarę katolicką i Kościół, ponieważ ich wiara stopniowo słabła, a w pewnych przypadkach nawet zupełnie straciła na znaczeniu, to znaczy nie wywierała już żadnego realnego wpływu na serca. Stała się powierzchowna; być może nadal oświecała umysły, jednak nie przeobrażała już dusz ani nie wywierała wpływu na życie. Źródłem i przyczyną sukcesu modernizmu było właśnie pragnienie pogodzenia się – za wszelką cenę – z obojętnym na Boga światem; światem posiadającym własną mentalność, zasady oraz ducha. Moderniści nadal chcieli wierzyć, jednak pod warunkiem, że mogliby żyć w zgodzie ze współczesnym im społeczeństwem oraz podążać drogą jego ewolucji intelektualnej i moralnej. Aby to osiągnąć, woleli modyfikować wiarę oraz jej wymagania – uniemożliwiając przeobrażenie przez nią duszy – niż przyjąć ją taką, jaką daje nam Bóg, i pozwolić jej zrodzić w duszach wszystkie swe owoce. Rezultat tego, którym jest obecny stan Kościoła, jasno pokazuje, jak rozkładowi wiary towarzyszy upadek moralny. Wszystko sprowadza się więc do problemu czystości w najgłębszym sensie tego słowa. Co jednak dzieje się z duszą osłabioną w konsekwencji opisanego wyżej procesu?

Zaślepiona i zniewolona Kiedy dusza stopniowo pozwala zatruwać się przez ducha świata oraz nieczystość, jej władze stają się upośledzone, a skutki tego są niekiedy nieodwracalne. Po pierwsze, zaciemniany jest intelekt. Nie potrafi już rozróżniać pomiędzy dobrem a złem i w konsekwencji nie jest w stanie poszukiwać dobra ani unikać zła. Staje się zniewolony przez pozorne dobra, które zaślepiają go duchowo. Ma to bardzo poważne konsekwencje dla praktykowania cnoty roztropności, która ma kierować duszą przy wyborze właściwych środków do osiągnięcia doskonałości moralnej. Dusza taka staje się niezdolna do słuchania ani przyjmowania rad, a więc do właściwego kierowania sobą: jest pochopna, niezdolna do refleksji oraz niestała, narażona na podejmowanie błędnych wyborów, które mogą rzutować na jej wieczne przeznaczenie.

Po drugie, wskutek nieczystości serca poważnie upośledzona zostaje również wola – władza duszy, dzięki której kieruje się ona ku temu, co dobre. Miejsce miłości do Boga zajmuje miłość własna – pomimo pozoru wolności, dusza staje się niewolnicą samej siebie. Może to doprowadzić do wzgardzenia przez nią Bogiem i religią, nieustannie przypominającą jej o popełnianych błędach. Może też posunąć się jeszcze dalej, gdyż przywiązanie do życia doczesnego i jego pozornych dóbr może wywołać w duszy takie nieuporządkowanie, że będzie ona odczuwać wstręt do wszystkiego, co duchowe, a nawet zwątpi w życie wieczne. Takie jest właśnie źródło skrywanej wściekłości i rozpaczy, jaką możemy dostrzec u wielu nam współczesnych. Nieczystość serca jest więc cichym i podstępnym źródłem utraty wiary.

Co powinniśmy czynić? Przede wszystkim nie wolno nam ulec zniechęceniu. Jest to kwestia życia i śmierci – i musimy pamiętać, że to łaska Boża umożliwia nam toczenie tej walki. Wynika ona bezpośrednio z wiary i jest z nią ścisłe związana. Nie jest to walka o znaczeniu drugorzędnym, ale absolutnie priorytetowa.

Powiedziawszy to, trzeba również przyznać, że za mało mówi się o czystości oraz o wychowywaniu do tej cnoty. Pewna fałszywa skromność sprawia, iż niechętnie traktujemy ten temat tak, jak tego wymaga. Niestety, cnota czystości często kojarzy się z czymś niezwykle delikatnym i osobistym, czymś, o czym można mówić jedynie podczas sakramentalnej spowiedzi. To poważny błąd. Należy regularnie rozmawiać o tej cnocie z dziećmi oraz młodzieżą, oczywiście w sposób odpowiedni dla ich wieku. Jest to obowiązek wszystkich wychowawców – tak duchowieństwa, jak i świeckich. Młodzi ludzie muszą być przygotowani do wielkich bitew, które będą musieli stoczyć. A w tej kwestii pamiętać należy o dwóch rzeczach.

Po pierwsze, szczególny pociąg do czystości odczuwają dusze delikatne, które jeszcze nie zostały zepsute przez świat i wciąż pozostają pod wpływem łaski. Musimy wiedzieć, w jaki sposób to wykorzystać. Natura ludzka jest stworzona do tego, aby dążyć do wyższych ideałów, które pociągają ją ku górze, przezwyciężając wszystkie przeszkody. A ponieważ jest to ludzka natura, nie zmienia się ona z czasem ani wraz z rozwojem technologii. Im więcej coś młodych ludzi kosztuje, tym bardziej pociąga to ich żarliwe dusze, świadome, że budują swoją przyszłość. Odpowiednio wykształceni i dobrze przygotowani, będą posiadać warunki konieczne do kierowania się roztropnością w dążeniu do tego ideału. Nie wolno nam więc pozbawiać ich wiedzy, rady ani przykładów, jakich potrzebują.

Po wtóre, w wychowaniu do czystości istnieją dwie niebezpieczne skrajności. Łatwo padamy ofiarą manewrowania pomiędzy dwoma błędami, których mamy nadzieję uniknąć stosując zwodnicze w istocie rozwiązanie pośrednie. Oto z jednej strony jest purytanizm, to znaczy sprowadzanie czystości do sztywnego kodeksu narzuconych zasad. Jest to w oczywisty sposób karykatura czystości, bowiem niesie ze sobą ryzyko oceniania jej oraz wszystkiego, co z nią związane, w oparciu o wymogi formalnego rygoryzmu. Trudno o coś bardziej nieskutecznego niż wychowywanie młodzieży w kulcie pozoru, przy równoczesnym pomijaniu tego, co ma znaczenie zasadnicze. Z drugiej strony jest model liberalny, zmierzający do gardzenia wszelkimi narzuconymi regułami na rzecz pseudowolności umysłu, który nie znosi żadnych ograniczeń. W pierwszym przypadku będzie się miało skłonność do widzenia zła wszędzie – tylko nie tam, gdzie przede wszystkim się ono znajduje – zaś w drugim do niedostrzegania go nigdzie. Największym niebezpieczeństwem przy odrzuceniu obu tych skrajności byłoby poszukiwanie jakiegoś szczęśliwego kompromisu, kompromisu pomiędzy rygoryzmem a laksyzmem. Musimy odrzucić tę dialektykę, gdyż nie prowadzi ona do skutecznego rozwiązania problemu. Taki kompromis nie może być punktem odniesienia, grozi sprowadzeniem wychowawców na manowce i zniechęceniem ich na zawsze.

Prawdziwe oczyszczenie serca jest czymś innym. Polega na poszukiwaniu czystości jako cnoty płynącej bezpośrednio z wiary, która przeobraża duszę i pociąga ją w górę – ku temu, do czego została stworzona – pozwalając się jej umocnić i usposabiając ją do dążenia do dobra, a więc do osiągnięcia doskonałości. Czystość nie tylko jest wynikiem szeregu niebezpieczeństw, których udało się uniknąć. Jest również warunkiem poznania Zbawiciela w taki sposób, w jaki poznali Go apostołowie, będący urzeczeni Jego osobą i owładnięci pragnieniem poświęcenia dla Niego wszystkiego: „A Słowo ciałem się stało, i mieszkało między nami, (i widzieliśmy chwałę Jego, chwałę jako jednorodzonego od Ojca), pełne łaski i prawdy” (Jan 1, 14). Czystość jest warunkiem koniecznym do tego, aby móc czytać Ewangelię nie tak, jak czyta się dialogi Platona czy bajki Ezopa, ale jako księgę wciąż zdolną nawrócić i zmienić duszę – a także zmienić świat. Jest warunkiem prawdziwej wolności.

Kiedy cel jest jasny i postrzegany w świetle wiary, kiedy jasne są również właściwe środki do niego prowadzące, kiedy dusza rozumie, że od tego zależy jej doskonałość oraz szczęście i kiedy jest uwolniona od wszelkich przeszkód, dla jego osiągnięcia jest zdolna poświęcić wszystko! Niech Bóg Wam błogosławi!

ks. Dawid Pagliarani FSSPX przełożony generalny Bractwa Kapłańskiego św. Piusa X Menzingen, 23 kwietnia 2023, w Niedzielę Dobrego Pasterza, za: https://news.fsspx.pl/2023/04/list-do-przyjaciol-i-dobroczyncow-nr-92/

Tour My Catholic Home

#catholicyoutube #catholicmom #Catholichome

Welcome to my Catholic Home. I am hoping this will give you some ideas! My house took 13 years to bring everything together the way I was hoping, so be patient and enjoy the process of building your Catholic Home. Thanks to my friend Lydia for filming this video:)

27 kwietnia - św. Piotra Kanizjusza, wyznawcy i doktora Kościoła

Św. Piotr urodził się w Nijmegen w Holandii w 1521 roku. W roku 1543 wstąpił do Towarzystwa Jezusowego. Skierowano go do krajów germańskich dla obrony Kościoła przed protestantyzmem. Niestrudzenie głosił słowo Boże i organizował życie katolickie. Założył i zreformował liczne kolegia i uniwersytety w Niemczech, Austrii i Szwajcarii. Dwukrotnie występował na Soborze Trydenckim jako teolog papieski. Napisał dzieła dla obrony wiary. Jego zasługą jest, że protestantyzm nie ogarnął Bawarii i Austrii. Nazywa się go drugim apostołem Niemiec. Umarł we Fryburgu szwajcarskim 21 grudnia 1597 roku.

Ora pro nobis...

Requiem Anna Stehlin

tytuł filmu: Requiem Anna Stehlin - https://www.youtube.com/watch?v=k8HjYAmkVaw

Sankt Michael Rheinhausen

Konsekracja kościoła Niepokalanego Serca Najświętszej Maryi Panny 13 X AD 2007, Gdynia, Polska

Przegląd tradycjonalistyczny #22

Zapraszamy na główny kanał "Chrobry Szlak": https://www.youtube.com/channel/UCgkSqXZz0DSrPBE957QMOEQ WESPRZYJ CHROBRY SZLAK TV Poprzez Klub imienia Romana Dmowskiego nr konta 61 2530 0008 2059 1008 1565 0001 IBAN: PL61 2530 0008 2059 1008 1565 0001 SWIFT: NESBPLPW z dopiskiem: "Darowizna na cele statutowe" Zrzutka: https://zrzutka.pl/dwekjr Paypal: chrobryszlak@gmail.com Możliwość zakupu książek: https://www.olx.pl/oferty/uzytkownik/P2Kgn/

What heaven is like - A Travel Guide to Heaven by Anthony DeStefano (Summary+Review)

#heaven #catholicbookreview

What is heaven like? Watch this video if you want to know the answer. 😊 Intro 00:00 Just wishful thinking? 02:39 The people in heaven 03:28 Animals in heaven? 05:44 R.I.P.? 06:56 Seeing God 08:34 My Opinion 10:08

Z kalendarza liturgicznego: 23 kwietnia - św. Wojciecha, biskupa i męczennika, patrona Polski

Z Martyrologium: "W Prusach męczeństwo św. Wojciecha, Biskupa Praskiego, który głosił Ewangelię w Polsce i na Węgrzech."

Religijne źródła ideologii globalizmu

Możność i akt

Możnosć i akt to kolejne kluczowe rozróżnienie w filozofii Arystotelesa. Czym jest pluralizm bytowy? Skąd się bierze zmiana? ks. Piotr Dzierżak FSSPX

#akwinata #filozofia #arystoteles

Najważniejsze rozróżnienie w dziejach filozofii - Spotkania z Akwinatą nr 12

Czym są przypadłości? Jak rozróżnienie pomiędzy substancją a przypadłościami stało się kamieniem milowym rozwoju myśli ludzkiej? ks. Piotr Dzierżak FSSPX

Przegląd tradycjonalistyczny #21

Z kalendarza liturgicznego: Biała Niedziela

Pełna nazwa dzisiejszej niedzieli brzmi: «niedziela po zdjęciu białych szat». Nowo ochrzczeni pierwszy raz przychodzili do kościoła w zwykłym odzieniu i zajmowali miejsca wśród innych wiernych.

Kościół napomina nowo ochrzczonych i wszystkich chrześcijan odrodzonych przez przyjęcie sakramentów, aby dochowali wierności przyrzeczeniom złożonym na Chrzcie świętym i odnowionym w czasie Wigilii Wielkanocnej (antyfona na wejście, lekcja, antyfona na komunię). W modlitwach mszalnych prosimy o łaskę wytrwania.

10 Differences between Latin and Novus Ordo Mass

#DrTaylorMarshall #DrTaylorMarshallPodcast #Christianity

#TLM #NOM #LatinMass In this video, Dr. Taylor Marshall is going to discuss the differences between the Traditional Latin Mass #TLM and the Novus Ordo Mass #NOM. He will also cover one bonus difference (hint: bells). If you're curious about the Traditional Latin Mass or the Novus Ordo Mass, then this video is for you! We'll discuss the differences between the two liturgies and give you a look at the use of the vernacular language in the Novus Ordo Mass. This video is a valuable resource for anyone interested in learning more about the traditional Latin Mass or the Novus Ordo Mass.

Z kalendarza liturgicznego: Piątek Wielkanocny

Stacja odbywa się w bazylice świętych Męczenników i ich Królowej. Kościół ten to dawna świątynia pogańska, wzniesiona ku czci wszystkich bogów, zwana Panteonem. W VII wieku przeniesiono do niej z katakumb liczne relikwie męczenników. Miejsce kultu bogów pogańskich zamieniono na miejsce czci Męczenników, którzy ponieśli śmierć za odmowę oddania czci fałszywym bóstwom. Podobnie jak Chrystus, Męczennicy za cenę śmierci odnieśli zwycięstwo. Dlatego po Apostołach im należy się specjalne wspomnienie w Okresie Wielkanocnym.

Msza święta wysławia sakrament Chrztu świętego. Dziękujemy Bogu za to, że wyprowadził nas z niewoli świata, podobnie jak Izraelitów wyprowadził z niewoli egipskiej (antyfona na wejście), a Noego uratował z potopu (lekcja). Ewangelia przypomina ustanowienie sakramentu Chrztu i przekazanie Kościołowi władzy nauczania. W kolekcie prosimy o pomoc do prowadzenia życia zgodnego z powołaniem chrześcijańskim

PEDOFILIA W BUDDYZMIE? Dr Anna Mandrela o skandalu z Dalajlamą.

Skandalizujące nagranie pojawiło się w sieci w minioną niedzielę. Przedstawia tybetańskiego przywódcę religijnego i politycznego, laureata Pokojowej Nagrody Nobla Dalajlamę (87 l.), który prosi młodego chłopca o to, by ten "possał" jego język. Nagranie pochodzi z imprezy charytatywnej grupy M3M Foundation, filantropijnego ramienia indyjskiej firmy nieruchomościowej M3M Group, z siedzibą w Dharamshali i zostało nakręcone w lutym.

Czwartek Wielkanocny

W Oktawie Wielkiejnocy.

Chrzest święty jednoczy w społeczności Kościoła ludzi różnych narodów (kolekta, lekcja, alleluja), sprawiedliwych i nawróconych grzeszników (ewangelia). Modlimy się dzisiaj, aby Kościół trwał w jednej wierze i miłości.

Magdalena Ziętek-Wielomska: Niemiecki idealizm jako narzędzie zniszczenia arystotelizmu i tomizmu

Opolskie Forum Tomistyczne - Myśl św. Tomasza szansą dla XXI w. W 800. rocznicę urodzin, 750. rocznicę śmierci i 700. rocznicę kanonizacji Doktora Anielskiego Organizator: Opolskie Środowisko Tradycji Łacińskiej Współpraca: Instytut Badawczy Pro Vita Bona, Fundacja Geko im. Moniki Mnich, Fundacja Kultury Klasycznej Termin: 18 marca 2023 r. Instytut Badawczy Pro Vita Bona Rozumieć, by dobrze żyć

Nauka św. Tomasza z Akwinu wobec postmodernizmu

Referat został wygłoszony w Opolu na konferencji zorganizowanej przez Opolskie Środowisko Tradycji Łacińskiej, Fundację GEKO im. Moniki Mnich i Fundację Pro Vita Bona [18 marca 2023]'

Życzenia Wielkanocne s. Michaeli - Hospicjum Bł. ks. M. Sopoćki w Wilnie / Wilnoteka 2023

Wesołego Alleluja!

Wielkanoc AD 2023

Obfitych łask i błogosławieństw, od Chrystusa Zmartwychwstałego oraz pełnych pokoju Świąt Wielkanocnych, z radosnym Alleluja życzy Redakcja Katolika Tradycji

Holy Week Liturgies Before Vatican 2 and Pre-1955 (Morning or Evening times)

Dr. Taylor Marshall discusses Holy Week before Vatican 2 and the Holy Week Reforms of 1955 - using the Holy Week Schedule of 1939 in London, England.

To ostatni dzwonek na wielkopostną spowiedź! Możemy spodziewać się tłumów przy konfesjonale? Ksiądz odpowiada

Trwa Triduum Paschalne. To ostatni dzwonek, jeśli chcemy wybrać się do spowiedzi przed Wielkanocą. Czy możemy spodziewać się tłumu wiernych przed konfesjonałem?

Spowiedź w Wielkim Poście. Czy są kolejki do konfesjonałów? Wielkanoc dla wiernych kościoła katolickiego jest najważniejszym świętem. Poprzedza je Wielki Tydzień i Triduum Paschalne. Według przykazań kościelnych katolicy powinni przynajmniej raz w roku iść do spowiedzi i przystąpić do komunii świętej, właśnie w okresie wielkanocnym. Czy to oznacza, że w Wielkim Poście jest więcej wiernych idących do spowiedzi, a Triduum Paschalne jest ostatnim momentem, by przystąpić do tego sakramentu? Zapytaliśmy o to księdza pochodzącego z Litwy, a posługującego od dwóch lat w Kaplicy pw. św. Piusa V w Zgierzu.

- W czasie Wielkiego Postu oraz samego Triduum Paschalnego jest więcej wiernych niż zazwyczaj przystępujących do sakramentu pokuty i pojednania. Tym tak naprawdę jest spowiedź - odpowiada ks. Gytis Karčiauskas.

W okrrsie Wlkiego Postu zazwyczaj w kościołach katolickich możliwości spowiedzi jest o wiele więcej niż zazwyczaj. Wyznaczane są odrębne godziny dla wiernych, by ci nie musieli stać w bardzo długich kolejkach do konfesjonałów. Jak się okazuje, wielu wiernych zostawia spowiedź na ostatni moment i czeka do Wielkiego Tygodnia, a albo nawet do Triduum. Zazwyczaj tłumaczą to brakiem czas

- Tak, zostawiam spowiedź na ostatnią chwilę. Żyję się teraz w takim pędzie, że ciężko jest znaleźć dłuższą chwilę na refleksję przed świętami, a co dopiero na spowiedź. W tym roku nawet nie wiem, czy pójdę, bo się rozchorowałam - mówi mieszkanka regionu.

Kolejki do konfesjonałów i tak są, szczególnie w Wielkim Tygodniu, mimo iż zazwyczaj spowiada kilku księży jednocześnie. Duchowni proszą, aby nie zostawiać spowiedzi na ostatni moment przed samą Wielkanocą.

Autor: Anna Kluczyńska, TUZGIERZ.PL źródło i foto: https://tuzgierz.pl/wiadomosci-zgierz/to-ostatni-dzwonek-na-wielkopostna-spowiedz-mozemy-spodziewac-sie-tlumow-przy-konfesjonale-podczas-triduum/cbagaPWiO2yuJ10gU4uu?fbclid=IwAR1-e03b5t8Lj8XKZRO6axFg0VyNdNGSF0eymKHuxVmWSi5De-fwuXFXiqQ