17
XII [1936]. Dzisiejszy dzień ofiarowałam za kapłanów; w dniu tym więcej
cierpiałam niż kiedykolwiek: i wewnętrznie, i zewnętrznie. Nie
wiedziałam, że w jednym dniu tyle wycierpieć można. Starałam się
odprawić godzinę świętą, w której duch mój kosztował goryczy ogrójcowej;
walczę sama jedna, wsparta ramieniem Jego, przeciw wszelkim
trudnościom, które stają jak mury nieprzebite przede mną, jednak ufam w
mocy imienia Jego i nie lękam się niczego”
(cytat z „Dzienniczka”, nr 823)
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz