
Święty Stanisław, młody nowicjusz, Jezuita, należy do Patronów Polski - ciekawa strona na ten temat:
http://www.stkostka-rypin.plock.opoka.org.pl/stkostka/patronindex4.htmWspaniałe świadectwo o jego śmierci wydał poeta polski, Cyprian Kamil Norwid. Wiersz został umieszczony w miejscu, skąd Królowa Aniołów w dzień swojego Święta zabrała swojego czciciela do siebie. Rzeźbę wykonał Pietro Le Gras.
W komnacie, gdzie Stanisław święty zasnął w Bogu,
na miejscu łoża jego stoi grób z marmuru
taki, że widz, niechcący wstrzymuje się u progu,
myśląc, że święty we śnie zwrócił twarz od muru
i rannych dzwonów echa w powietrzu dochodzi.
Nad łożem tym i grobem świeci wizerunek
Królowej nieba, która z Świętych chórem schodzi
i tron opuszcza, nędzy spiesząc na ratunek.
Palm, kwiatów wiele aniołowie niosą,
skrzydłami z ram lub nogą występują bosą.
Gdzie zaś od dołu obraz kończy się ku stronie,
w którą Stanisław Kostka blade zwracał skronie
jeszcze na ram złoceniu róża jedna świeci:
niby, że po obrazu stoczywszy się płótnie,
upaść ma jak ostatni dźwięk, gdy składasz lutnię.
I nie zleciała dotąd na ziemię - i leci.

Brak komentarzy:
Prześlij komentarz