sobota, 22 czerwca 2019
piątek, 21 czerwca 2019
Kazanie “Na Uroczystość Bożego Ciała”
Drodzy Wierni,
Nasz Pan Jezus Chrystus w wigilię swojej Męki, w Wielki Czwartek, rzekł uczniom, których umiłował: “Pożądaniem pożądałem pożywać tę Paschę z wami, zanim był cierpiał”. Tak wielkie było to pragnienie, że Pan Jezus przepowiedział, przewidział i dokonał samego dzieła, aby pouczyć nas o wielkości tego sakramentu.
Czytamy w Księdze Rodzaju o tym jak Bóg zasadził drzewo w Rajskim Ogrodzie. W zasadzie istniały dwa drzewa specjalnie stworzone przez Boga: Drzewo poznania Dobra i Zła oraz Drzewo Życia (Rdz 2, 9). Adam i Ewa, stworzeni w stanie Łaski, byli przeznaczeni do czerpania z tego drzewa w celu zachowania swojej nieśmiertelności. Owoc Drzewa Życia nie był zakazany, przeciwnie, był im potrzebny dając życie i ochronę przed zepsuciem. To owoc Drzewa poznania Dobra i Zła był zakazany, jako że prowadził do zniszczenia niewinności oraz do grzechu.
Niestety, jak wiemy, nasi pierwsi rodzice nie byli posłuszni i zamiast zbierać owoce z drzewa, które dawało im życie, wybrali wiarę w kłamstwa diabła tracąc jednocześnie niewinność. Wraz z utratą Łaski stracili także prawo do korzystania z owoców Drzewa Życia. Bramy raju zamknęły się, a ludzkość, przez nieprzyjaźń z Bogiem, została poddana bólowi, cierpieniom, chorobom i śmierci. Bóg wygnał ich z Raju, aby nie mogli jeść owoców Drzewa Życia i żyć wiecznie (Rdz 3, 22)
Złożona została jednak obietnica, że dany nam będzie Ten, który przybędzie aby przywrócić to utracone przez grzech życie. Nasz Pan Jezus Chrystus, gdy wypełnił się czas, przyjął człowieczeństwo i zamieszkał między nami. A zatem, aby przywrócić porządek, utracony przez zerwanie owocu z drzewa, On sam poddał się cierpieniu, bólowi oraz śmierci, kiedy przybity został do drzewa Krzyża. Na Krzyżu Pan Jezus zawisł jako ofiara, ale także jako nauczyciel, dając wzór prawdziwej miłości. Na tym drzewie, Pan Jezus przywraca przyjaźń pomiędzy Bogiem i ludźmi. Z wysokości drzewa Krzyża, Pan Jezus rządzi swoim królestwem – królestwem bogatszym niż kiedykolwiek był Raj. Na tym Drzewie Nasz Pan Jezus Chrystus ofiaruje samego siebie jako ofiarę i jest to to drzewo, którego owoce mamy pożywać aby otrzymać życie wieczne.
W Księdze Rodzaju czytamy, w jaki sposób owoc z tego drzewa będzie nam dany. Patriarchę Abrahama odwiedziło trzech gości. Odpoczywali oni w cieniu drzewa. Mężowie ci mówili o jego synu, Izaaku, którego miał on ofiarować na tej samej górze, na którą Pan Jezus dźwigał swój krzyż – drzewo życia. Abraham stoczył już uprzednio walkę z mieszkańcami Sodomy, a Melchizedech złożył ofiarę jako dziękczynienie za to zwycięstwo. Jako król Salemu, to jest pokoju, Melchizedech, kapłan najwyższego Boga, błogosławił Abrahama składając ofiarę z chleba i wina. Podobnie Chrystus, w dziękczynieniu za zwycięstwo nad grzechem i śmiercią, na tym ołtarzu ofiaruje za nas, pod postaciami chleba i wina, swoje własne Ciało i Krew.
I tak, Drodzy Wierni, czcimy dzisiaj ten wielki sakrament który jest wypełnieniem wszystkich obietnic Pana Jezusa. Pan Nasz Jezus Chrystus obdarowuje nas w tym sakramencie Swoim Ciałem, Krwią, Duszą i Bóstwem, prawdziwie i substancjalnie obecnymi, mimo że ukrytymi pod postaciami chleba i wina. Postacie te jednocześnie symbolizują ich moc karmienia naszych dusz. Są też znakiem nieskończonej miłości Boga do nas, który używał tych samych symboli przez całe wieki aby oznajmić nadejście tej jedynej Ofiary odnawianej na naszych ołtarzach.
A zatem po Mszy adorować będziemy ten sakrament, jako że w nim Pan Jezus, prawdziwy Bóg, mieszka między nami. Pan Nasz Jezus Chrystus jest tam, obecny, jako źródło światłości i łaski dla nas wszystkich. Każda Komunia Święta którą przyjmujemy, Drodzy Wierni, jest fontanną olbrzymich łask a także obietnicą. Obietnicą, że jeśli pożywać będziemy z Drzewa Życia, otrzymamy żywot wieczny.
Amen.
Ks. Jan Jenkins, FSSPX
za: bibula.com
Nasz Pan Jezus Chrystus w wigilię swojej Męki, w Wielki Czwartek, rzekł uczniom, których umiłował: “Pożądaniem pożądałem pożywać tę Paschę z wami, zanim był cierpiał”. Tak wielkie było to pragnienie, że Pan Jezus przepowiedział, przewidział i dokonał samego dzieła, aby pouczyć nas o wielkości tego sakramentu.
Czytamy w Księdze Rodzaju o tym jak Bóg zasadził drzewo w Rajskim Ogrodzie. W zasadzie istniały dwa drzewa specjalnie stworzone przez Boga: Drzewo poznania Dobra i Zła oraz Drzewo Życia (Rdz 2, 9). Adam i Ewa, stworzeni w stanie Łaski, byli przeznaczeni do czerpania z tego drzewa w celu zachowania swojej nieśmiertelności. Owoc Drzewa Życia nie był zakazany, przeciwnie, był im potrzebny dając życie i ochronę przed zepsuciem. To owoc Drzewa poznania Dobra i Zła był zakazany, jako że prowadził do zniszczenia niewinności oraz do grzechu.
Niestety, jak wiemy, nasi pierwsi rodzice nie byli posłuszni i zamiast zbierać owoce z drzewa, które dawało im życie, wybrali wiarę w kłamstwa diabła tracąc jednocześnie niewinność. Wraz z utratą Łaski stracili także prawo do korzystania z owoców Drzewa Życia. Bramy raju zamknęły się, a ludzkość, przez nieprzyjaźń z Bogiem, została poddana bólowi, cierpieniom, chorobom i śmierci. Bóg wygnał ich z Raju, aby nie mogli jeść owoców Drzewa Życia i żyć wiecznie (Rdz 3, 22)
Złożona została jednak obietnica, że dany nam będzie Ten, który przybędzie aby przywrócić to utracone przez grzech życie. Nasz Pan Jezus Chrystus, gdy wypełnił się czas, przyjął człowieczeństwo i zamieszkał między nami. A zatem, aby przywrócić porządek, utracony przez zerwanie owocu z drzewa, On sam poddał się cierpieniu, bólowi oraz śmierci, kiedy przybity został do drzewa Krzyża. Na Krzyżu Pan Jezus zawisł jako ofiara, ale także jako nauczyciel, dając wzór prawdziwej miłości. Na tym drzewie, Pan Jezus przywraca przyjaźń pomiędzy Bogiem i ludźmi. Z wysokości drzewa Krzyża, Pan Jezus rządzi swoim królestwem – królestwem bogatszym niż kiedykolwiek był Raj. Na tym Drzewie Nasz Pan Jezus Chrystus ofiaruje samego siebie jako ofiarę i jest to to drzewo, którego owoce mamy pożywać aby otrzymać życie wieczne.
W Księdze Rodzaju czytamy, w jaki sposób owoc z tego drzewa będzie nam dany. Patriarchę Abrahama odwiedziło trzech gości. Odpoczywali oni w cieniu drzewa. Mężowie ci mówili o jego synu, Izaaku, którego miał on ofiarować na tej samej górze, na którą Pan Jezus dźwigał swój krzyż – drzewo życia. Abraham stoczył już uprzednio walkę z mieszkańcami Sodomy, a Melchizedech złożył ofiarę jako dziękczynienie za to zwycięstwo. Jako król Salemu, to jest pokoju, Melchizedech, kapłan najwyższego Boga, błogosławił Abrahama składając ofiarę z chleba i wina. Podobnie Chrystus, w dziękczynieniu za zwycięstwo nad grzechem i śmiercią, na tym ołtarzu ofiaruje za nas, pod postaciami chleba i wina, swoje własne Ciało i Krew.
I tak, Drodzy Wierni, czcimy dzisiaj ten wielki sakrament który jest wypełnieniem wszystkich obietnic Pana Jezusa. Pan Nasz Jezus Chrystus obdarowuje nas w tym sakramencie Swoim Ciałem, Krwią, Duszą i Bóstwem, prawdziwie i substancjalnie obecnymi, mimo że ukrytymi pod postaciami chleba i wina. Postacie te jednocześnie symbolizują ich moc karmienia naszych dusz. Są też znakiem nieskończonej miłości Boga do nas, który używał tych samych symboli przez całe wieki aby oznajmić nadejście tej jedynej Ofiary odnawianej na naszych ołtarzach.
A zatem po Mszy adorować będziemy ten sakrament, jako że w nim Pan Jezus, prawdziwy Bóg, mieszka między nami. Pan Nasz Jezus Chrystus jest tam, obecny, jako źródło światłości i łaski dla nas wszystkich. Każda Komunia Święta którą przyjmujemy, Drodzy Wierni, jest fontanną olbrzymich łask a także obietnicą. Obietnicą, że jeśli pożywać będziemy z Drzewa Życia, otrzymamy żywot wieczny.
Amen.
Ks. Jan Jenkins, FSSPX
za: bibula.com
czwartek, 20 czerwca 2019
BOŻE CIAŁO
BOŻE CIAŁO
Najświętszy Sakrament Ciała i Krwi Pańskiej czci Kościół w każdej Mszy świętej. W Wielki Czwartek obchodzimy rocznicę ustanowienia Eucharystii, ponieważ jednak radosne wspomnienie Ostatniej Wieczerzy tłumiło w Wielkim Tygodniu rozważanie męki Chrystusa, zostało ustanowione osobne święto, którego celem jest publiczne wyznanie wiary w obecność Pana Jezusa w Najświętszym Sakramencie, oddanie Mu czci należnej i uwielbienia, podziękowanie za łaski płynące przez ten Sakrament, wreszcie przebłaganie Go za zniewagi wyrządzone przez słabość i naszą oziębłość.
Powodem ustanowienia były objawienia, jakie miewała św. Julianna, augustynka z Cornillon (1193-1258). Po zbadaniu sprawy ustanowiono święto w diecezji Liege (Belgia). Papież Urban IV wprowadził je do Kościoła powszechnego; jego zarządzenia potwierdził Papież Klemens V i Jan XXII, który dodał oktawę. Sekwencja zawiera streszczenie nauki katolickiej o Najświętszym Sakramencie.
W głównych kościołach w każdej miejscowości po Mszy św. wychodzi procesja. W Polsce istnieje od XV wieku zwyczaj śpiewania czterech Ewangelii przy czterech ołtarzach ustawionych w drodze pochodu. Ten śpiew Ewangelii jest wyznaniem wiary, że pod postaciami chleba mamy wśród siebie tego samego Pana Jezusa Chrystusa, o którym opowiadają Ewangelie.
Introit: Ps 80, 17
Cibavit eos ex adipe frumenti, alleluia : et de petra, melle saturavit eos, alleluia, alleluia, alleluia.
Exsultate Deo adiutori nostro : iubilate Deo Iacob. Gloria Patri... Cibavit eos...
Karmił ich pszenicą przewyborną, alleluja. A z opoki miodem nasycił ich, alleluja, alleluja, alleluja.
Ps 80, 2 Śpiewajcie z radością Bogu, mocy naszej, wznoście okrzyki Bogu Jakuba. Chwała Ojcu... Karmił ich...
foto: Procesja Bożego Ciała w Warszawie-Radości zgromadziła w tym roku kilkuset uczestników FSSPX
http://msza.net/i/mszalik.html
#wrealu24#kosioliwiara
Najświętszy Sakrament Ciała i Krwi Pańskiej czci Kościół w każdej Mszy świętej. W Wielki Czwartek obchodzimy rocznicę ustanowienia Eucharystii, ponieważ jednak radosne wspomnienie Ostatniej Wieczerzy tłumiło w Wielkim Tygodniu rozważanie męki Chrystusa, zostało ustanowione osobne święto, którego celem jest publiczne wyznanie wiary w obecność Pana Jezusa w Najświętszym Sakramencie, oddanie Mu czci należnej i uwielbienia, podziękowanie za łaski płynące przez ten Sakrament, wreszcie przebłaganie Go za zniewagi wyrządzone przez słabość i naszą oziębłość.
Powodem ustanowienia były objawienia, jakie miewała św. Julianna, augustynka z Cornillon (1193-1258). Po zbadaniu sprawy ustanowiono święto w diecezji Liege (Belgia). Papież Urban IV wprowadził je do Kościoła powszechnego; jego zarządzenia potwierdził Papież Klemens V i Jan XXII, który dodał oktawę. Sekwencja zawiera streszczenie nauki katolickiej o Najświętszym Sakramencie.
W głównych kościołach w każdej miejscowości po Mszy św. wychodzi procesja. W Polsce istnieje od XV wieku zwyczaj śpiewania czterech Ewangelii przy czterech ołtarzach ustawionych w drodze pochodu. Ten śpiew Ewangelii jest wyznaniem wiary, że pod postaciami chleba mamy wśród siebie tego samego Pana Jezusa Chrystusa, o którym opowiadają Ewangelie.
Introit: Ps 80, 17
Cibavit eos ex adipe frumenti, alleluia : et de petra, melle saturavit eos, alleluia, alleluia, alleluia.
Exsultate Deo adiutori nostro : iubilate Deo Iacob. Gloria Patri... Cibavit eos...
Karmił ich pszenicą przewyborną, alleluja. A z opoki miodem nasycił ich, alleluja, alleluja, alleluja.
Ps 80, 2 Śpiewajcie z radością Bogu, mocy naszej, wznoście okrzyki Bogu Jakuba. Chwała Ojcu... Karmił ich...
foto: Procesja Bożego Ciała w Warszawie-Radości zgromadziła w tym roku kilkuset uczestników FSSPX
http://msza.net/i/mszalik.html
#wrealu24#kosioliwiara
środa, 19 czerwca 2019
Petycja: W obronie Księdza Prałata Romana Kneblewskiego
Zachęcamy wszystkich ludzi dobrej woli do stanięcia w obronie ks.Romana Kneblewskiego, odwołanego ze stanowiska proboszcza parafii p.w. Najświętszego Serca Pana Jezusa w Bydgoszczy i wysłanego na przedwczesną emeryturę. Ten bezkompromisowy Kapłan wielokrotnie dawał świadectwo swojego wielkiego zaangażowania w zbawienie dusz, będąc przy tym bezpardonowo atakowany przez antyklerykalne siły chcące zniszczyć Kościół, działające za pomocą kłamstw, przeinaczeń, prezentacji słów wyrwanych z kontekstu i innych manipulacji.
Petycja na: https://citizengo.org/pl/171474-kjh?m=5&tcid=57239767&fb
Zapraszamy do zapoznania się z kanałem Ks.dr.Romana Kneblewskiego na You Tube:
https://www.youtube.com/user/TubaCordis
#wrealu24#koscioliwiara
Petycja na: https://citizengo.org/pl/171474-kjh?m=5&tcid=57239767&fb
Zapraszamy do zapoznania się z kanałem Ks.dr.Romana Kneblewskiego na You Tube:
https://www.youtube.com/user/TubaCordis
#wrealu24#koscioliwiara
poniedziałek, 17 czerwca 2019
Czy Białostocka Kuria dopuściła się profanacji Kościoła Katolickiego?
16 czerwca 2019 roku w Bazylice Św. Rocha w Białymstoku za
przyzwoleniem ks. Proboszcza Tadeusza Żdanuka, a z polecenia Arcybiskupa
dr Tadeusz Wojdy, odbył się koncert Festiwalu Kultury Żydowskiej Zachor – Kolor i Dźwięk.
Czy Arcybiskup swoją decyzją chciał upokorzyć ks. proboszcza za jego
wieloletnią patriotyczną postawę i kazania napełniające otuchą nasze
serca?
“My, parafianie kościoła p.w. św. Rocha – Bazyliki Mniejszej, wyrażamy głęboki sprzeciw i wielkie oburzenie w związku z urządzaniem koncertów muzyki żydowskiej w naszej świątyni przez ambasadę Izraela w Warszawie.” – czytamy w proteście skierowanym do Arcybiskupa dr Tadeusz Wojda. Dlaczego pomimo sprzeciwu parafian, koncert muzyki żydowskiej nie został odwołany?
Czy Ksiądz Arcybiskup dr Tadeusz Wojda mógł dopuścić do tego koncertu? Koncertu nie związanego z muzyką sakralną Kościoła Rzymskokatolickiego?
Na te pytanie wyraźnie odpowiada „LEX ROMAE DATUR” – Instrukcja o koncertach w kościołach, a czytamy w niej między innymi:
pkt. II. Elementy do refleksji
Istota i przeznaczenie kościołów
5. Zgodnie z tradycją, którą ukazuje ryt poświęcenia kościoła i ołtarza, świątynie są przede wszystkim miejscem, w którym gromadzi się lud Boży. Lud Boży, „zgromadzony w jedności Ojca, Syna i Ducha Świętego, jest Kościołem, świątynią Boga zbudowaną z żywych kamieni, gdzie w duchu i prawdzie wielbi się Ojca. Już w najdawniejszych czasach pojęciem kościół został objęty również budynek, w którym wspólnota chrześcijańska gromadziła się, by słuchać słowa Bożego, razem się modlić, przyjmować sakramenty, sprawować Eucharystię” i wielbić ją tam jako trwający nieustannie sakrament (1).
Tak więc kościołów nie można uważać za zwyczajne miejsce „publiczne”, mogące służyć wszelkiego rodzaju zgromadzeniom. Są to miejsca święte, przeznaczone wyłącznie i na stałe, od momentu ich konsekracji lub poświęcenia, do sprawowania kultu Bożego.
Świątynie są widzialnym znakiem Kościoła pielgrzymującego na ziemi i zapowiedzią niebieskiego Jeruzalem; miejscami, w których już teraz, na tym świecie, urzeczywistnia się tajemnica komunii pomiędzy Bogiem i ludźmi. Zarówno w miastach, jak i na wsiach, kościół jest uważany także dzisiaj jako dom Boży, czyli znak Jego zamieszkania wśród ludzi. Pozostaje on miejscem świętym również wtedy, gdy nie odbywają się w nim obrzędy liturgiczne.
W niespokojnym i pełnym zgiełku społeczeństwie, zwłaszcza w wielkich miastach, kościoły są również miejscem, gdzie w ciszy i modlitwie ludzie znajdują duchowe uspokojenie lub światło wiary.
Jednakże dzieje się tak tylko wtedy, gdy kościoły zachowują swoją tożsamość. Wykorzystanie kościołów do celów niezgodnych z ich przeznaczeniem zagraża właściwej im funkcji znaku chrześcijańskiej tajemnicy, wyrządzając mniej lub bardziej poważną szkodę pedagogii wiary i wrażliwości ludu Bożego. Jak bowiem mówi Pan: „Mój dom będzie domem modlitwy” (Łk 19,46)….
Dalej w tej instrukcji jest napisane :
III. Wskazania praktyczne
8. Użytkowanie kościołów reguluje kanon 1210 Kodeksu Prawa Kanonicznego: „W miejscu świętym dopuszcza się tylko to, co służy sprawowaniu i szerzeniu kultu, pobożności i religii, a zabrania się tego, co jest obce świętości miejsca”.
Zasada, że kościół może być wykorzystywany do celów, które nie sprzeciwiają się świętości miejsca, stanowi kryterium. pozwalające otwierać podwoje kościoła przed koncertami muzyki sakralnej lub religijnej bądź je zamykać przed muzyką innego rodzaju. Wszak najpiękniejsza nawet muzyka symfoniczna sama w sobie nie jest muzyką religijną. Takie określenie musi wyraźnie wynikać z pierwotnego przeznaczenia utworów muzycznych lub pieśni, a także z ich treści. Jest niezgodne z prawem wykonywanie w kościele muzyki która nie zrodziła się z inspiracji religijnej i została skomponowana z myślą o określonych środowiskach świeckich, niezależnie od tego, czy jest to muzyka dawna, czy współczesna, czy stanowi dzieło reprezentujące najwyższy poziom, czy też posiada charakter sztuki ludowej. Jej wykonywanie oznaczałoby brak szacunku wobec świętości kościoła, a także samego utworu muzycznego, który nie powinien być wykonywany w niestosownym dla niego kontekście.
W związku z powyższym, Arcybiskup dr Tadeusz Wojda nie miał prawa zezwalać na koncert muzyki żydowskiej, dlatego część parafian Kościoła Św Rocha postanowiła czynnie zaprotestować przeciwko profanowaniu naszej świątyni i w chwili koncertu muzyki żydowskiej odśpiewać pieśni religijne, bo tylko na taką muzykę pozwala nasza wiara w Domu Bożym.
Podczas śpiewania, próbowano nas wyrzucić z naszego kościoła. Pewna kobieta podeszła i oznajmiła nam że, kościół jest wynajęty a my mamy się wynosić!
Pierwszy raz usłyszałem że kościół, Dom Boży, miejsce święte może być wynajęte, a parafianie mają go puścić, bo odbywają się w nim jakieś gusła żydowskie.
Do kościoła została wezwana policja, a mundurowi w pełnym uzbrojeniu z gazem i pałkami próbowali zakłócić nasz śpiew. Do czterech osób, które śpiewały w kościele, wezwano kilka radiowozów i kilkunastu uzbrojonych funkcjonariuszy. Jeszcze w kościele od jednej z osób usłyszałem że, nawet za komuny milicja nigdy nie wchodziła do świątyni by interweniować, a tu mieliśmy przykład mundurowych którzy bez szacunku i czci stali tyłem do Najświętszego Sakramentu próbując nas wyprosić z kościoła.
Po wyjściu ze świątyni zostaliśmy poproszeni o dowody osobiste i „spisani”, a Piotra Żakowicza zatrzymano pod pretekstem iż, jest poszukiwany! Co jest ordynarnym kłamstwem, bo poszukiwany nie jest i nie był, a zakuto go w kajdanki i odwieziono radiowozem na potrzeby mediów, które jak sępy liczyły na sensacyjną pożywkę. Co dziwne, Piotr został w pierwszej kolejności odprowadzony pod sam obiektyw jakiegoś pajaca z kamerą, który nawet nie miał plakietki identyfikacyjnej, a zapytany z jakiej jest telewizji nic nie odpowiedział. Jutro reżimowe media powiedzą że, “Sprawcy/organizatorzy zostali zatrzymani za zakłócanie żydowskiego koncertu”.
Jak opowiedział nam Piotr Żakowicz, po zatrzymaniu zawieziono go na pierwszy komisariat i zamknięto w pomieszczeniu serwerowni w którym było bardzo gorąco. Przebywanie w takim pomieszczeniu może być dla niego śmiertelne, gdyż choruje na cukrzycę, a na jego prośbę o wodę usłyszał odpowiedź – Czy widzi pan tu szklankę?
Niedobrze to świadczy o policjantach z pierwszego komisariatu w Białymstoku.
Czy ty nie dziwne że, za cel profanacji obrano “Kościół, Pomnik Odzyskania Niepodległości”? Czy poprzez bezczeszczenie kościoła pokazują nam że, znów niepodległość została nam odebrana?
Ojczyznę wolną racz nam wrócić Panie!
I na koniec do Żydów:
Ł.16,15 “Przed ludźmi możecie przybierać pozory sprawiedliwych, lecz Bóg zna serca wasze. Bo co ludziom wzniosłe się wydaje, jest obrzydliwością w oczach Bożych.”
Ł. 19.46 “Dom mój jest domem modlitwy. A wy zrobiliście z niego jaskinię zbójców”.
Autor: Jacek Porosa
http://niezaleznemediapodlasia.pl/czy-bialostocka-kuria-dopuscila-sie-profanacji-kosciola-katolickiego/
“My, parafianie kościoła p.w. św. Rocha – Bazyliki Mniejszej, wyrażamy głęboki sprzeciw i wielkie oburzenie w związku z urządzaniem koncertów muzyki żydowskiej w naszej świątyni przez ambasadę Izraela w Warszawie.” – czytamy w proteście skierowanym do Arcybiskupa dr Tadeusz Wojda. Dlaczego pomimo sprzeciwu parafian, koncert muzyki żydowskiej nie został odwołany?
Czy Ksiądz Arcybiskup dr Tadeusz Wojda mógł dopuścić do tego koncertu? Koncertu nie związanego z muzyką sakralną Kościoła Rzymskokatolickiego?
Na te pytanie wyraźnie odpowiada „LEX ROMAE DATUR” – Instrukcja o koncertach w kościołach, a czytamy w niej między innymi:
pkt. II. Elementy do refleksji
Istota i przeznaczenie kościołów
5. Zgodnie z tradycją, którą ukazuje ryt poświęcenia kościoła i ołtarza, świątynie są przede wszystkim miejscem, w którym gromadzi się lud Boży. Lud Boży, „zgromadzony w jedności Ojca, Syna i Ducha Świętego, jest Kościołem, świątynią Boga zbudowaną z żywych kamieni, gdzie w duchu i prawdzie wielbi się Ojca. Już w najdawniejszych czasach pojęciem kościół został objęty również budynek, w którym wspólnota chrześcijańska gromadziła się, by słuchać słowa Bożego, razem się modlić, przyjmować sakramenty, sprawować Eucharystię” i wielbić ją tam jako trwający nieustannie sakrament (1).
Tak więc kościołów nie można uważać za zwyczajne miejsce „publiczne”, mogące służyć wszelkiego rodzaju zgromadzeniom. Są to miejsca święte, przeznaczone wyłącznie i na stałe, od momentu ich konsekracji lub poświęcenia, do sprawowania kultu Bożego.
Świątynie są widzialnym znakiem Kościoła pielgrzymującego na ziemi i zapowiedzią niebieskiego Jeruzalem; miejscami, w których już teraz, na tym świecie, urzeczywistnia się tajemnica komunii pomiędzy Bogiem i ludźmi. Zarówno w miastach, jak i na wsiach, kościół jest uważany także dzisiaj jako dom Boży, czyli znak Jego zamieszkania wśród ludzi. Pozostaje on miejscem świętym również wtedy, gdy nie odbywają się w nim obrzędy liturgiczne.
W niespokojnym i pełnym zgiełku społeczeństwie, zwłaszcza w wielkich miastach, kościoły są również miejscem, gdzie w ciszy i modlitwie ludzie znajdują duchowe uspokojenie lub światło wiary.
Jednakże dzieje się tak tylko wtedy, gdy kościoły zachowują swoją tożsamość. Wykorzystanie kościołów do celów niezgodnych z ich przeznaczeniem zagraża właściwej im funkcji znaku chrześcijańskiej tajemnicy, wyrządzając mniej lub bardziej poważną szkodę pedagogii wiary i wrażliwości ludu Bożego. Jak bowiem mówi Pan: „Mój dom będzie domem modlitwy” (Łk 19,46)….
Dalej w tej instrukcji jest napisane :
III. Wskazania praktyczne
8. Użytkowanie kościołów reguluje kanon 1210 Kodeksu Prawa Kanonicznego: „W miejscu świętym dopuszcza się tylko to, co służy sprawowaniu i szerzeniu kultu, pobożności i religii, a zabrania się tego, co jest obce świętości miejsca”.
Zasada, że kościół może być wykorzystywany do celów, które nie sprzeciwiają się świętości miejsca, stanowi kryterium. pozwalające otwierać podwoje kościoła przed koncertami muzyki sakralnej lub religijnej bądź je zamykać przed muzyką innego rodzaju. Wszak najpiękniejsza nawet muzyka symfoniczna sama w sobie nie jest muzyką religijną. Takie określenie musi wyraźnie wynikać z pierwotnego przeznaczenia utworów muzycznych lub pieśni, a także z ich treści. Jest niezgodne z prawem wykonywanie w kościele muzyki która nie zrodziła się z inspiracji religijnej i została skomponowana z myślą o określonych środowiskach świeckich, niezależnie od tego, czy jest to muzyka dawna, czy współczesna, czy stanowi dzieło reprezentujące najwyższy poziom, czy też posiada charakter sztuki ludowej. Jej wykonywanie oznaczałoby brak szacunku wobec świętości kościoła, a także samego utworu muzycznego, który nie powinien być wykonywany w niestosownym dla niego kontekście.
W związku z powyższym, Arcybiskup dr Tadeusz Wojda nie miał prawa zezwalać na koncert muzyki żydowskiej, dlatego część parafian Kościoła Św Rocha postanowiła czynnie zaprotestować przeciwko profanowaniu naszej świątyni i w chwili koncertu muzyki żydowskiej odśpiewać pieśni religijne, bo tylko na taką muzykę pozwala nasza wiara w Domu Bożym.
Podczas śpiewania, próbowano nas wyrzucić z naszego kościoła. Pewna kobieta podeszła i oznajmiła nam że, kościół jest wynajęty a my mamy się wynosić!
Pierwszy raz usłyszałem że kościół, Dom Boży, miejsce święte może być wynajęte, a parafianie mają go puścić, bo odbywają się w nim jakieś gusła żydowskie.
Do kościoła została wezwana policja, a mundurowi w pełnym uzbrojeniu z gazem i pałkami próbowali zakłócić nasz śpiew. Do czterech osób, które śpiewały w kościele, wezwano kilka radiowozów i kilkunastu uzbrojonych funkcjonariuszy. Jeszcze w kościele od jednej z osób usłyszałem że, nawet za komuny milicja nigdy nie wchodziła do świątyni by interweniować, a tu mieliśmy przykład mundurowych którzy bez szacunku i czci stali tyłem do Najświętszego Sakramentu próbując nas wyprosić z kościoła.
Po wyjściu ze świątyni zostaliśmy poproszeni o dowody osobiste i „spisani”, a Piotra Żakowicza zatrzymano pod pretekstem iż, jest poszukiwany! Co jest ordynarnym kłamstwem, bo poszukiwany nie jest i nie był, a zakuto go w kajdanki i odwieziono radiowozem na potrzeby mediów, które jak sępy liczyły na sensacyjną pożywkę. Co dziwne, Piotr został w pierwszej kolejności odprowadzony pod sam obiektyw jakiegoś pajaca z kamerą, który nawet nie miał plakietki identyfikacyjnej, a zapytany z jakiej jest telewizji nic nie odpowiedział. Jutro reżimowe media powiedzą że, “Sprawcy/organizatorzy zostali zatrzymani za zakłócanie żydowskiego koncertu”.
Jak opowiedział nam Piotr Żakowicz, po zatrzymaniu zawieziono go na pierwszy komisariat i zamknięto w pomieszczeniu serwerowni w którym było bardzo gorąco. Przebywanie w takim pomieszczeniu może być dla niego śmiertelne, gdyż choruje na cukrzycę, a na jego prośbę o wodę usłyszał odpowiedź – Czy widzi pan tu szklankę?
Niedobrze to świadczy o policjantach z pierwszego komisariatu w Białymstoku.
Czy ty nie dziwne że, za cel profanacji obrano “Kościół, Pomnik Odzyskania Niepodległości”? Czy poprzez bezczeszczenie kościoła pokazują nam że, znów niepodległość została nam odebrana?
Ojczyznę wolną racz nam wrócić Panie!
I na koniec do Żydów:
Ł.16,15 “Przed ludźmi możecie przybierać pozory sprawiedliwych, lecz Bóg zna serca wasze. Bo co ludziom wzniosłe się wydaje, jest obrzydliwością w oczach Bożych.”
Ł. 19.46 “Dom mój jest domem modlitwy. A wy zrobiliście z niego jaskinię zbójców”.
Autor: Jacek Porosa
http://niezaleznemediapodlasia.pl/czy-bialostocka-kuria-dopuscila-sie-profanacji-kosciola-katolickiego/
niedziela, 16 czerwca 2019
UROCZYSTOŚĆ TRÓJCY PRZENAJŚWIĘTSZEJ
UROCZYSTOŚĆ TRÓJCY PRZENAJŚWIĘTSZEJ
"W pierwszą niedzielę po Zesłaniu Ducha Św. obchodzimy uroczystość Trójcy Przenajświętszej. Miejsce to dobrze jest wybrane, albowiem wkrótce po zstąpieniu Ducha Bożego nastało opowiadanie i przyjęcie prawdy, a przy Chrzcie św. wiara i wyznanie: w Imię Ojca i Syna i Ducha Świętego", mówi św. Rupert w XII w.
Uroczystość Trójcy Przenajświętszej pochodzi stąd, że święcenia kapłańskie, odbywające się wieczorem w Sobotę Suchych Dni, przedłużały się aż do następnego dnia tj. do niedzieli, która wtedy jeszcze nie miała własnej liturgii. Ponieważ dzień ten w ciągu całego roku jest poświęcony Trójcy Świętej odprawiano w niedzielę po Zielonych Świątkach wotywę ułożoną w VII w. na uczczenie tej Tajemnicy. W ten sposób, zajmując stałe miejsce w kalendarzu liturgicznym, Msza ta spowodowała powstanie uroczystości Trójcy Św. W 1334 r. papież Jan XXI rozciągnął tę uroczystość na cały Kościół.
Introit: Tb 12, 6
Benedicta sit Sancta Trinitas, ad que indivisa unitas : confitebimur ei, quia fecit nobiscum misericordiam suam.
Domine Dominus noster, quam admirabile est nomen tuum in universa terra! Gloria Patri...Benedicta sit...
Niech będzie błogosławiona Święta Trójca i nierozdzielna Jedność, wyznawajmy ją, albowiem zmiłowała się nad nami.
Ps 8, 2 Panie, o Panie nasz, jak przedziwne Imię Twe po wszystkiej ziemi. Chwała Ojcu...Niech będzie błogosławiona...
Kolekta
Omnipotens sempiterne Deus, qui dedisti famulis tuis in confessione verae fidei, aeternae Trinitatis gloriam agnoscere, et in potentia maiestatis adorare Unitatem : quaesumus ; ut eiusdem fidei firmitate, ab omnibus semper muniamur adversis. Per Dominum nostrum...
Wszechmogący, wieczny Boże, któryś sługom swym przez wyznawanie prawdziwej wiary dał poznać chwałę przedwiecznej Trójcy i w potędze majestatu Jedność jej uwielbiać dozwolił, spraw, prosimy, by moc tej wiary broniła nas od wszelkiej przeciwności. Przez Pana naszego...
Graduał Dn 3, 55-56
Benedictus es, Domine, qui intueris abyssos, et sedes super Cherubim. Benedictus es, Domine, in firmamento caeli, et laudabilis in saecula.
Błogosławiony jesteś, Panie, który przenikasz przepaści, a siedzisz ponad Cherubinami. Błogosławiony jesteś, Panie, na sklepieniu niebieskim i chwalebny na wieki.
Alleluja Dn 3, 52
Benedictus, es Domine, Deus patrum nostrorum, et laudabilis in saecula. Alleluia.
Błogosławiony jesteś, Panie, Boże ojców naszych i chwalebny na wieki, alleluja.
Ofertorium Tb 12,6
Benedictus sit Deus Pater, unigenitusque Dei Filius, Sanctus quoque Spiritus : quia fecit nobiscum misericordiam suam.
Niech będzie błogosławiony Bóg Ojciec i Jednorodzony Syn Boży, a także i Duch Święty. Albowiem uczynił nad nami miłosierdzie swoje.
Sekreta
Sanctifica, quaesumus, Domine, Deus noster, per tui sancti nominis invocationem, huius oblationis hostiam : et per eam nos metipsos tibi perfice munus aeternum. Per Dominum nostrum...
Poświęć, prosimy Cię, Panie Boże nasz, Przez wezwanie Świętego Imienia Twego, złożoną Ci żertwę i mocą jej uczyń nas godnym dla siebie darem. Przez Pana naszego...
Komunia Tb 12,6
Pater, cum essem cum eis, ego servabam eos, quos dedisti mihi, alleluia : nunc autem ad te venio: non rogo, ut tollas eos de mundo, sed ut serves eos a .malo, alleluia alleluia.
Ojcze, gdym z nimi był, jam ich zachował, których mi dałeś, alleluja : a teraz idę do Ciebie : nie proszę, abyś ich wziął ze świata, ale żebyś ich zachował od złego, alleluja, alleluja.
Po Komunii
Proficiat nobis ad salutem corporis et animae, Domine Deus noster, huius sacramenti susceptio : et sempiternae Sanctae Trinitatis, eiusdemque Individuae Unitatis confessio. Per Dominum nostrum...
Spraw, prosimy Cię, Panie, byśmy wzbogaceni tak wielkimi dary ze zbawiennych owoców ich korzystali, a Ciebie nigdy wychwalać nie przestawali. Przez Pana naszego...
http://msza.net/i/mszalik.html
"W pierwszą niedzielę po Zesłaniu Ducha Św. obchodzimy uroczystość Trójcy Przenajświętszej. Miejsce to dobrze jest wybrane, albowiem wkrótce po zstąpieniu Ducha Bożego nastało opowiadanie i przyjęcie prawdy, a przy Chrzcie św. wiara i wyznanie: w Imię Ojca i Syna i Ducha Świętego", mówi św. Rupert w XII w.
Uroczystość Trójcy Przenajświętszej pochodzi stąd, że święcenia kapłańskie, odbywające się wieczorem w Sobotę Suchych Dni, przedłużały się aż do następnego dnia tj. do niedzieli, która wtedy jeszcze nie miała własnej liturgii. Ponieważ dzień ten w ciągu całego roku jest poświęcony Trójcy Świętej odprawiano w niedzielę po Zielonych Świątkach wotywę ułożoną w VII w. na uczczenie tej Tajemnicy. W ten sposób, zajmując stałe miejsce w kalendarzu liturgicznym, Msza ta spowodowała powstanie uroczystości Trójcy Św. W 1334 r. papież Jan XXI rozciągnął tę uroczystość na cały Kościół.
Introit: Tb 12, 6
Benedicta sit Sancta Trinitas, ad que indivisa unitas : confitebimur ei, quia fecit nobiscum misericordiam suam.
Domine Dominus noster, quam admirabile est nomen tuum in universa terra! Gloria Patri...Benedicta sit...
Niech będzie błogosławiona Święta Trójca i nierozdzielna Jedność, wyznawajmy ją, albowiem zmiłowała się nad nami.
Ps 8, 2 Panie, o Panie nasz, jak przedziwne Imię Twe po wszystkiej ziemi. Chwała Ojcu...Niech będzie błogosławiona...
Kolekta
Omnipotens sempiterne Deus, qui dedisti famulis tuis in confessione verae fidei, aeternae Trinitatis gloriam agnoscere, et in potentia maiestatis adorare Unitatem : quaesumus ; ut eiusdem fidei firmitate, ab omnibus semper muniamur adversis. Per Dominum nostrum...
Wszechmogący, wieczny Boże, któryś sługom swym przez wyznawanie prawdziwej wiary dał poznać chwałę przedwiecznej Trójcy i w potędze majestatu Jedność jej uwielbiać dozwolił, spraw, prosimy, by moc tej wiary broniła nas od wszelkiej przeciwności. Przez Pana naszego...
Graduał Dn 3, 55-56
Benedictus es, Domine, qui intueris abyssos, et sedes super Cherubim. Benedictus es, Domine, in firmamento caeli, et laudabilis in saecula.
Błogosławiony jesteś, Panie, który przenikasz przepaści, a siedzisz ponad Cherubinami. Błogosławiony jesteś, Panie, na sklepieniu niebieskim i chwalebny na wieki.
Alleluja Dn 3, 52
Benedictus, es Domine, Deus patrum nostrorum, et laudabilis in saecula. Alleluia.
Błogosławiony jesteś, Panie, Boże ojców naszych i chwalebny na wieki, alleluja.
Ofertorium Tb 12,6
Benedictus sit Deus Pater, unigenitusque Dei Filius, Sanctus quoque Spiritus : quia fecit nobiscum misericordiam suam.
Niech będzie błogosławiony Bóg Ojciec i Jednorodzony Syn Boży, a także i Duch Święty. Albowiem uczynił nad nami miłosierdzie swoje.
Sekreta
Sanctifica, quaesumus, Domine, Deus noster, per tui sancti nominis invocationem, huius oblationis hostiam : et per eam nos metipsos tibi perfice munus aeternum. Per Dominum nostrum...
Poświęć, prosimy Cię, Panie Boże nasz, Przez wezwanie Świętego Imienia Twego, złożoną Ci żertwę i mocą jej uczyń nas godnym dla siebie darem. Przez Pana naszego...
Komunia Tb 12,6
Pater, cum essem cum eis, ego servabam eos, quos dedisti mihi, alleluia : nunc autem ad te venio: non rogo, ut tollas eos de mundo, sed ut serves eos a .malo, alleluia alleluia.
Ojcze, gdym z nimi był, jam ich zachował, których mi dałeś, alleluja : a teraz idę do Ciebie : nie proszę, abyś ich wziął ze świata, ale żebyś ich zachował od złego, alleluja, alleluja.
Po Komunii
Proficiat nobis ad salutem corporis et animae, Domine Deus noster, huius sacramenti susceptio : et sempiternae Sanctae Trinitatis, eiusdemque Individuae Unitatis confessio. Per Dominum nostrum...
Spraw, prosimy Cię, Panie, byśmy wzbogaceni tak wielkimi dary ze zbawiennych owoców ich korzystali, a Ciebie nigdy wychwalać nie przestawali. Przez Pana naszego...
http://msza.net/i/mszalik.html
Subskrybuj:
Posty (Atom)
