Oświadczenie kapituły generalnej Bractwa Kapłańskiego Świętego Piusa X

Oświadczenie kapituły generalnej Bractwa Kapłańskiego Świętego Piusa X


Opublikowano 20 lipca 2012, autor: Jakub Pytel

Jak 14 lipca br. ogłoszono w komunikacie prasowym Domu Generalnego Bractwa Kapłańskiego Św. Piusa X, członkowie kapituły generalnej wysłali do Rzymu wspólne oświadczenie. Dziś podano je do publicznej wiadomości

W wywiadzie opublikowanym 16 lipca w portalu DICI bp Bernard Fellay stwierdził, że praca nad tym dokumentem „stanowiła okazję, by uściślić naszą «mapę drogową», kładąc nacisk na zachowanie naszej tożsamości, jedynego skutecznego środka, by pomóc Kościołowi odnowić chrześcijański świat (…). Uporczywe przemilczanie zagadnień doktrynalnych — mówił przełożony generalny FSSPX — nie jest dobrą odpowiedzią na tę «milczącą apostazję», którą już w 2003 r. potępił papież Jan Paweł II”.

Na zakończenie kapituły generalnej Bractwa Kapłańskiego Świętego Piusa X, zebrani przy grobie jego czcigodnego założyciela, abp. Marcelego Lefebvre’a, i w jedności z przełożonym generalnym FSSPX, my, uczestnicy kapituły — biskupi, przełożeni i najstarsi członkowie Bractwa — wznosimy do nieba nasze szczere dziękczynienie za cudowną opiekę, którą Bóg od 42 lat roztacza nad naszym dziełem. Wykonujemy je w Kościele pogrążonym w kryzysie i w świecie, który z każdym dniem odchodzi coraz dalej od Boga i Jego prawa.

Chcemy wyrazić wdzięczność wszystkim członkom naszego Bractwa — księżom, braciom, siostrom, tercjarzom, bliskim nam wspólnotom zakonnym, a także naszym drogim wiernym — za ich stałe zaangażowanie i żarliwą modlitwę w intencji tej kapituły, cechującej się szczerą wymianą poglądów i bardzo owocną współpracą. Każda wspaniałomyślnie przyjęta ofiara i każde cierpienie przyczyniły się do przezwyciężenia trudności, na które Bractwo napotykało w ostatnim czasie. Odzyskaliśmy poczucie głębokiej jedności, gdy idzie o naszą zasadniczą misję zachowywania i obrony wiary katolickiej, formowania świętych kapłanów i dążenia do odnowy chrześcijańskiego świata. Określiliśmy i przyjęliśmy warunki konieczne do ewentualnej normalizacji kanonicznej. Zdecydowaliśmy, że w takim przypadku decydujący głos będzie miała kapituła Bractwa zwołana w trybie nadzwyczajnym.

Nie wolno nam nigdy zapomnieć, że uświęcenie dusz zawsze zaczyna się w nas samych. Jest ono owocem wiary, która ożywia i działa za sprawą dzieł miłosierdzia, zgodnie ze słowami świętego Pawła: „Nie możemy bowiem nic przeciwko prawdzie, ale za prawdę” (2 Kor 13, 8), i „jak i Chrystus umiłował Kościół i wydał samego siebie za niego (…) żeby był święty i niepokalany” (Ef 5, 25–27).

Kapituła uważa, że najważniejszym obowiązkiem Bractwa w jego służbie, którą chce świadczyć Kościołowi, pozostaje nadal, z Bożą pomocą, głoszenie wiary katolickiej w całej jej czystości i integralności i z determinacją równą sile nieustannych ataków, którym jest ona dziś poddawana.

Z tego powodu wydaje się właściwe, byśmy potwierdzili naszą wiarę w Kościół rzymskokatolicki, jedyny Kościół założony przez Chrystusa Pana, poza którym nie ma zbawienia ani możliwości znalezienia środków do niego prowadzących; naszą wiarę w jego monarchiczny ustrój, ustanowiony przez Chrystusa, dzięki któremu najwyższa władza rządzenia nad całym Kościołem powszechnym należy wyłącznie do papieża, wikariusza Chrystusa na ziemi; naszą wiarę w powszechne panowanie Jezusa Chrystusa, Stwórcy zarówno porządku naturalnego, jak i nadprzyrodzonego, któremu każdy człowiek i każda społeczność musi być poddana.

Bractwo wciąż pozostaje wierne orzeczeniom i nauczaniu niezmiennego Magisterium Kościoła w odniesieniu do wszystkich nowinek II Soboru Watykańskiego, które pozostają naznaczone błędami, a także w odniesieniu do wynikłych z nich reform. Uznajemy, że naszym niezawodnym przewodnikiem pozostaje to nieprzerwane Magisterium, które swą nauczycielską władzą przekazuje depozyt wiary objawionej, czyniąc to w doskonałej harmonii z prawdą, którą cały Kościół wyznawał zawsze i wszędzie.

Bractwo uznaje za swego przewodnika również niezmienną Tradycję Kościoła, która aż do końca czasów przekazuje i będzie przekazywała nauki niezbędne dla zachowania wiary i zbawienia dusz, czekając dnia, kiedy stanie się możliwa otwarta i poważna debata umożliwiająca powrót władz kościelnych do Tradycji.

Chcemy zjednoczyć się z chrześcijanami prześladowanymi w różnych krajach świata, którzy teraz cierpią za wiarę katolicką, niektórzy z nich nawet aż po męczeńską śmierć. Ich krew, przelana w łączności z Ofiarą składaną na naszych ołtarzach, jest gwarancją prawdziwej odnowy Kościoła in capite et membris (łac. ‘w głowie i członkach’), według dawnej maksymy mówiącej, iż sanguis martyrum semen christianorum (łac. ‘krew męczenników jest zasiewem chrześcijan’).

„Zwracamy wreszcie nasze oczy ku Najświętszej Maryi Pannie, która również strzeże przywilejów swego Boskiego Syna, Jego chwały, Jego Królestwa na ziemi i w niebie. Jak często interweniowała Ona w obronie świata chrześcijańskiego — nawet zbrojnie — przed wrogami Królestwa Naszego Pana! Błagamy Ją dziś, by z wnętrza Kościoła wypędziła wrogów, którzy usiłując go zniszczyć, są groźniejsi od wrogów zewnętrznych. Niech raczy Ona zachować w nienaruszonej wierze, w miłości do Kościoła i przywiązaniu do Następcy Piotra wszystkich członków Bractwa Świętego Piusa X oraz wszystkich kapłanów i wiernych, którzy z nim współpracują, by móc uchronić nas zarówno przed schizmą, jak i herezją.

Niech św. Michał Archanioł natchnie nas swą gorliwością dla chwały Bożej, a swą siłą do walki przeciwko diabłu.

Niech św. Pius X darzy nas swą mądrością, swą nauką i swą świętością, abyśmy potrafili odróżnić prawdę od fałszu i dobro od zła w tych czasach zamętu i kłamstwa” (abp M. Lefebvre, Albano, 19 października 1983 r.).

Ecône, 14 lipca AD 2012 (źródło: dici.org, 20 lipca 2012)
http://news.fsspx.pl/?p=1538

Dyrektor warszawskiego szpitala nie wie czym jest aborcja i grozi sądem obrońcom życia

Warszawski Szpital Kliniczny noszący imię Dzieciątka Jezus przyznał się w marcu br. do dokonywania aborcji na niepełnosprawnych dzieciach. Dyrektor Szpitala grozi sądem obrońcom życia, którzy protestują przeciwko temu procederowi.

Na początku listopada 2011 roku ordynator oddziału ginekologiczno-położniczego Szpitala Bielańskiego Romuald Dębski przyznał, iż na jego oddziale dokonuje się aborcji niepełnosprawnych dzieci. Przez kilka kolejnych miesięcy pod Szpitalem gromadzili się członkowie i sympatycy Fundacji Pro – prawo do życia, aby wyrazić swój sprzeciw wobec tych okropnych praktyk. Na początku marca 2012 r. Fundacja wystosowała list do Dyrekcji warszawskiego Szpitala Klinicznego im. Dzieciątka Jezus, w którym zapytano o to, czy dokonuje się w nim aborcji ze względu na podejrzenie choroby u nienarodzonego dziecka. Po prawie miesiącu zwłoki, szpital odpowiedział twierdząco. Obrońcy życia przenieśli więc protest przed mury szpitala im. Dzieciątka Jezus przy Placu Starynkiewicza. Od kwietnia, podczas cotygodniowych pikiet, pokazują pacjentom i pracownikom szpitala prawdę na temat aborcji – dzięki dużemu plakatowi, który przedstawia zwłoki zmasakrowanego w wyniku „usunięcia ciąży” dziecka, nikt nie przechodzi obojetny wobec horroru dokonywanego w tej placówce.

Aktywność członków Fundacji Pro – prawo do życia budzi niepokój Dyrekcji szpitala. Napisał do nas prof. Janusz Wyzgał, dyrektor Szpitala Klinicznego Dzieciątka Jezus w Warszawie. Nie podobają mu się nasze pikiety i to co piszemy na naszej stronie www.stopaborcji.pl. Twierdzi, że zdanie " W klinice przy Starynkiewicza zabija się chore dzieci" jest "nieprawdziwe i nierzetelne". Domaga się przeprosin w Gazecie Wyborczej i grozi nam sądem – mówi Mariusz Dzierżawski, członek Rady Fundacji Pro. Dyrektor Wyzgał jest oburzony hasłem, które obrońcy życia umieścili na bannerze, z którym przychodzą pod jego szpital: „w szpitalu przy Starynkiewicza zabija się i uczy zabijać chore dzieci”. Co ciekawe ten sam profesor w liście do Fundacji z 26 marca 2012 przyznał, że w jego szpitalu dokonuje się aborcji eugenicznych. Dodał, że jest to zgodne z prawem. Trudno pojąć o co Profesorowi chodzi. Przyznaje, że w jego szpitalu dokonuje się aborcji, ale stwierdzenie „zabija się chore dzieci” jest dla niego nieprawdziwe. Przed aborcją dziecko było żywe, po aborcji jest martwe. Czym jest w takim razie aborcja? A może chodzi o to, że to nie dziecko tylko płód? Ciekawe kiedy dla profesora Wyzgała płód staje się dzieckiem. Przypomnijmy, że dzieci podejrzane o chorobę zabija się w Polsce do 24 tygodnia ciąży. Zdarza się, że udaje się utrzymać przy życiu 22-tygodniowe wcześniaki. Te, które się urodziły to dzieci, a te zabite to płody? – pyta Dzierżawski. Profesor Wyzgał zagroził przeciwnikom aborcji sądem, nie odpowiadając na wystosowaną przez Fundację w kwietniu propozycję spotkania.

Zarzuty dyrektora Szpitala im. Dzieciątka Jezus nie mają umocowania w polskim prawie. Art. 2 ust. Ustawy o Rzeczniku Praw Dziecka z dnia 6 stycznia 2000r. (Dz.U. 2000, nr 6, poz. 69) stanowi: "W rozumieniu niniejszej ustawy dzieckiem jest każda istota ludzka od poczęcia do osiągnięcia pełnoletności”. Również Konwencja o Prawach Dziecka z 20 listopada 1989r. (Dz.U. 1991, nr 120, poz. 526) przywołuje w preambule utrwalone normy i nomenklaturę prawną, wskazując „mając na uwadze, że - jak wskazano w Deklaracji Praw Dziecka - dziecko, z uwagi na swoją niedojrzałość fizyczną oraz umysłową, wymaga szczególnej opieki i troski, w tym właściwej ochrony prawnej, zarówno przed, jak i po urodzeniu".

Fundacja Pro – prawo do życia nigdy nie kwestionowała również faktu, iż w Szpitalu im. Dzieciątka Jezus dzieci zabijane są zgodnie z przepisami jak również nie podnosiła jakiegokolwiek innego zarzutu względem legalności działań Szpitala. Nie zmienia to jednak faktu, że zabijanie niepełnosprawnych dzieci budzi stanowczy sprzeciw. Profesor Wyzgał podkreśla, że wszystko co się robi w jego szpitalu jest zgodne z prawem. Może wydaje mu się, że zabójstwo zgodne z prawem przestaje być zabójstwem? Kiedyś wyobrażałem sobie, że tytuł profesorski jest gwarancją pewnego poziomu, również moralnego, ale przede wszystkim intelektualnego. Chyba czas rozstać się ze złudzeniami – mówi Mariusz Dzierżawski.

Fundacja Pro – prawo do życia
http://www.stopaborcji.pl/
kontakt@stopaborcji.pl
tel. 608 594 158
Jesteśmy organizacją pozarządową walczącą o prawo do życia dla każdego nienarodzonego dziecka. Zorganizowaliśmy kilkaset wystaw Wybierz Życie, które pokazują prawdę na temat aborcji. Zebraliśmy ponad 600 tysięcy podpisów pod obywatelskim projektem ustawy całkowicie zakazującej zabijania dzieci nienarodzonych w Polsce. Od 2011 roku regularnie organizujemy w całym kraju pikiety przeciwko zabijaniu w polskich szpitalach dzieci z Zespołem Downa. Dzięki naszym kampaniom już 86% Polaków (wg. badań CBOS) opowiada się za pełną ochroną życia.