Z Bożą pomocą nie skapitulujemy

Opublikowano 22 listopada 2016, autor: pjj

Bp Bernard Fellay, przełożony generalny Bractwa Kapłańskiego Św. Piusa X

8 października 2016 r., podczas Dni Tradycji w Port-Marly (Francja) bp Bernard Fellay, przełożony generalny Bractwa Świętego Piusa X, wygłosił konferencję poświęconą stanowi relacji Bractwa z Rzymem, której dłuższy fragment przytaczamy.

Czy dokumenty soboru duszpasterskiego mogą być przedmiotem dyskusji?

Nieoczekiwanie ponad rok temu Rzym przedstawił nam nową propozycję. Byliśmy naprawdę zaskoczeni, ponieważ [zawsze] mówiliśmy: „Nie. Nie możemy powiedzieć, że sobór jest w zgodzie z Tradycją. Nie możemy tego uczynić. Jest też kwestia nowej Mszy – nie możemy uznać, że jest ona dobra”. A jednak nieoczekiwanie przedstawiono nam nową propozycję, czego przyczyny wyjaśnia do pewnego stopnia treść kilku wywiadów udzielonych przez abp. Pozzo. Wynika z nich, że początkowo Rzym chciał, żebyśmy zaakceptowali wszystko (tj. całe nauczanie Vaticanum II – przyp. tłum.) – nie udało się mu jednak nas do tego nakłonić. Tak więc zaczęto się zastanawiać, jak wyjść z tej kłopotliwej sytuacji, ponieważ znaleźliśmy się w impasie – i wydaje się, że znaleziono pewien sposób. Polegał on na wyróżnieniu w dokumentach soborowych kwestii ważniejszych oraz mniej istotnych. Po raz pierwszy abp Pozzo wspomniał o tym w lutym 2016 r., czyli niemal dziewięć miesięcy po zaprezentowaniu nam tej propozycji.
W efekcie Rzym zrezygnował z pewnych dość ważnych żądań. Obecnie nie wymaga się już od nas złożenia „wyznania wiary kard. Ratzingera”. Chodzi o zakwestionowane niegdyś przez abp. Lefebvre’a słowa, jakie zostały dodane przez kard. Ratzingera do składanego zwyczajowo wyznania wiary, a odnoszące się do tego, co nazywamy Magisterium autentycznym. Jak wyjaśnił kard. Ratzinger, celem dodania tych słów było uzyskanie [od Bractwa] podporządkowania się dokumentom Magisterium autentycznego, obligującym katolików do zaakceptowania soboru.

( ...)  https://news.fsspx.pl/2016/11/z-boza-pomoca-nie-skapitulujemy/

Nie zaprzątajcie sobie bez przerwy głów pytaniami w rodzaju: „Czy porozumienie zostanie zawarte, czy nie?”. Osobiście nie potrafię tego przewidzieć. Zobaczymy! Wiem natomiast, że – z pomocą Bożą – nie skapitulujemy. Oby zawsze raczył wspierać nas swą łaską! Widzimy jednak, że dzieło, które prowadziliśmy przez tak długi czas, zaczyna stopniowo przynosić owoce – niektórzy zaczynają uświadamiać sobie rozmiar obecnego kryzysu. Módlmy się w tej intencji. I na zakończenie pragnę wyrazić wielką wdzięczność abp. Lefebvre! Wszyscy mamy wobec niego dług wdzięczności i nie wolno nam zapominać o nim [w naszych modlitwach]. Dziękuję również wszystkim, którzy wspierają to dzieło, także wam, drodzy wierni.