sobota, 5 lipca 2008

Święcenia kapłańskie w Bractwie...



...w Szwajcarii i w Niemczech, Anno Domini 2008:


Szwajcaria, Econe: http://www.fsspx.info/special/?id=img1214904551
http://www.laportelatine.org/communication/presse/2008/Ordinat08/econe2008.php
http://www.laportelatine.org/communication/presse/2008/Ordinat08/eco4/eco4.php
http://www.laportelatine.org/communication/presse/2008/Ordinat08/eco5/eco5.php
http://www.laportelatine.org/communication/presse/2008/Ordinat08/eco6/eco6.php
http://www.laportelatine.org/communication/presse/2008/Ordinat08/eco7/eco7.php

Niemcy, Zaitzkofen: http://www.fsspx.info/special/?id=img1215076972


FILMY: http://www.fsspx.info/media/Flash/FSSPX/

Na czym polega świętość kapłańska? Jej wzór znajdujemy w osobie Naszego Pana. Nasz Pan, który zstąpił na ziemię dla nas i dla naszego zbawienia, całkowicie się oddał i poświęcił, powierzył Ojcu, na całopalenie na Jego Chwałę i dla naszego zbawienia. Zbawienie ludzi ku chwale Bożej jest bezpośrednim celem kapłaństwa, jak i tym celem jest przyjście i ofiara Chrystusa. Stąd też kapłan, wzorując się na Chrystusie, ma się oddać i powierzyć całkowicie Bogu, wyrzekając się jakiegokolwiek szukania własnej korzyści, ma on oddać chwałę Bogu, pracując dla zbawienia swoich braci. Dlatego też Kościół oddziela go od świata i zabrania mu świeckich zajęć. Powinien patrzeć na siebie jak na naczynie konsekrowane dla Boga, którego nie wolno użyć do świeckich celów, jak na ofiarę, poświęconą wraz z Chrystusem ku chwale Boga i dla zbawienia dusz, co jest celem kapłaństwa. Istota ducha kapłańskiego tkwi więc w oddaniu samego siebie, w całkowitym wyrzeczeniu się jakiegokolwiek stworzenia, w zupełnym zaparciu się siebie i własnej korzyści, w ofierze z całego siebie dla zbawienia dusz. Bez wątpienia, wierny także musi zaprzeć się siebie, aby podążać za Chrystusem, ale między księdzem i wiernym jest ta różnica, że ten ostatni może i powinien zazwyczaj mieć na ziemi pewne naturalne uczucia, pewne więzy, łączące go z korzyściami tego świata, o ile więzy te nie rozdzielają go z Bogiem i o ile te uczucia nie szkodzą większej miłości, jaką powinien zachować dla samego Boga, kapłan natomiast, oddzielony sercem od wszelkiego ziemskiego uczucia, wolny od wszelkiej naturalnej więzi, jest wyłącznie człowiekiem duchowym, Bożym mężem, homo Dei.

Świętość kapłańska, ksiądz Michel Simoulin

Brak komentarzy:

Toplista Tradycji Katolickiej
Powered By Blogger